Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι στις 7 Ιουνίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάνθηκε (η απόφαση θα είναι οριστική
εάν εντός 3 μηνών δεν προσβληθεί στην Ολομέλεια) σχετικά με την υπόθεση
R.U. κατά Ελλάδος (App. No. 2237/08).
Η υπόθεση αφορά την κράτηση και τις συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα
Τούρκου, αιτούντα άσυλο, Κουρδικής καταγωγής, ο οποίος
υπήρξε θύμα βασανιστηρίων στην Τουρκία καθώς και τη διεξαγωγή της διαδικασίας
ασύλου του. Ο εν λόγω αλλοδαπός κατέθεσε αίτημα ασύλου στην Ελλάδα το οποίο
απορρίφθηκε, ενώ η προσφυγή του εκκρεμεί. Εισήλθε στην Ελλάδα το 2007 και
κρατήθηκε στο κέντρο κράτησης στο Σουφλί και στη συνέχεια στις εγκαταστάσεις
της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής (Πέτρου Ράλλη). Σημειώνεται ότι το Ιατρικό
Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων εξέδωσε ιατρική έκθεση πιστοποιώντας
τα βασανιστήρια στα οποία είχε υποβληθεί πριν διαφύγει στην Ελλάδα.
Το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα ότι οι συνθήκες κράτησής του στο Σουφλί
και στην Δ/νση Αλλοδαπών Αττικής συνιστούν παραβιάσεις του Άρθρου 3 (απαγόρευση
απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα
του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Καθώς εξέλειπε και η δυνατότητα προσφυγής για να διαμαρτυρηθεί
για τις συνθήκες αυτές, διαπιστώθηκε επιπλέον παραβίαση του Άρθρου 13 (δικαίωμα
σε αποτελεσματική προσφυγή). Επίσης το Δικαστήριο έκρινε ότι συντελέστηκε
συνδυαστική παραβίαση των παραπάνω Άρθρων (13 και 3), εξαιτίας των ελλείψεων
στην διαδικασία ασύλου και του κινδύνου απέλασης στην Τουρκία χωρίς τη δυνατότητα
αποτελεσματικής εξέτασης της ουσίας της αίτησης ασύλου του και χωρίς πρόσβαση
σε αποτελεσματική προσφυγή. Για τα παραπάνω συμπεράσματα το Δικαστήριο ανέτρεξε
και στις πρόσφατες αποφάσεις του στις υποθέσεις S.D. κατά Ελλάδος (Ιούνιος
2009) και M.S.S. κατά Ελλάδος (Ιούνιος 2011).
Επιπλέον, το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση των Άρθρων 5 παρ.1 (δικαίωμα
στην ελευθερία και την ασφάλεια) και παρ. 4 (δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική
εξέταση της νομιμότητας της κράτησης) που αφορούσε στη μη σύννομη κράτησή
του αλλοδαπού και την έλλειψη δυνατότητάς του να λάβει απόφαση από το Ελληνικό
Δικαστήριο πάνω στο θέμα αυτό, καθώς και τη μη σύννομη κράτησή του εν όψει
απέλασης η οποία όμως δεν ήταν εφικτή μέχρι να κριθεί οριστικά το αίτημα
ασύλου του. Το γεγονός αυτό ήταν γνωστό και στο Διοικητικό Δικαστήριο, το
οποίο κρίνοντας με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, αποφάσισε τη συνέχιση της
κράτησής του.
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάνθηκε (η απόφαση θα είναι οριστική
εάν εντός 3 μηνών δεν προσβληθεί στην Ολομέλεια) σχετικά με την υπόθεση
R.U. κατά Ελλάδος (App. No. 2237/08).
Η υπόθεση αφορά την κράτηση και τις συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα
Τούρκου, αιτούντα άσυλο, Κουρδικής καταγωγής, ο οποίος
υπήρξε θύμα βασανιστηρίων στην Τουρκία καθώς και τη διεξαγωγή της διαδικασίας
ασύλου του. Ο εν λόγω αλλοδαπός κατέθεσε αίτημα ασύλου στην Ελλάδα το οποίο
απορρίφθηκε, ενώ η προσφυγή του εκκρεμεί. Εισήλθε στην Ελλάδα το 2007 και
κρατήθηκε στο κέντρο κράτησης στο Σουφλί και στη συνέχεια στις εγκαταστάσεις
της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής (Πέτρου Ράλλη). Σημειώνεται ότι το Ιατρικό
Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων εξέδωσε ιατρική έκθεση πιστοποιώντας
τα βασανιστήρια στα οποία είχε υποβληθεί πριν διαφύγει στην Ελλάδα.
Το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα ότι οι συνθήκες κράτησής του στο Σουφλί
και στην Δ/νση Αλλοδαπών Αττικής συνιστούν παραβιάσεις του Άρθρου 3 (απαγόρευση
απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα
του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Καθώς εξέλειπε και η δυνατότητα προσφυγής για να διαμαρτυρηθεί
για τις συνθήκες αυτές, διαπιστώθηκε επιπλέον παραβίαση του Άρθρου 13 (δικαίωμα
σε αποτελεσματική προσφυγή). Επίσης το Δικαστήριο έκρινε ότι συντελέστηκε
συνδυαστική παραβίαση των παραπάνω Άρθρων (13 και 3), εξαιτίας των ελλείψεων
στην διαδικασία ασύλου και του κινδύνου απέλασης στην Τουρκία χωρίς τη δυνατότητα
αποτελεσματικής εξέτασης της ουσίας της αίτησης ασύλου του και χωρίς πρόσβαση
σε αποτελεσματική προσφυγή. Για τα παραπάνω συμπεράσματα το Δικαστήριο ανέτρεξε
και στις πρόσφατες αποφάσεις του στις υποθέσεις S.D. κατά Ελλάδος (Ιούνιος
2009) και M.S.S. κατά Ελλάδος (Ιούνιος 2011).
Επιπλέον, το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση των Άρθρων 5 παρ.1 (δικαίωμα
στην ελευθερία και την ασφάλεια) και παρ. 4 (δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική
εξέταση της νομιμότητας της κράτησης) που αφορούσε στη μη σύννομη κράτησή
του αλλοδαπού και την έλλειψη δυνατότητάς του να λάβει απόφαση από το Ελληνικό
Δικαστήριο πάνω στο θέμα αυτό, καθώς και τη μη σύννομη κράτησή του εν όψει
απέλασης η οποία όμως δεν ήταν εφικτή μέχρι να κριθεί οριστικά το αίτημα
ασύλου του. Το γεγονός αυτό ήταν γνωστό και στο Διοικητικό Δικαστήριο, το
οποίο κρίνοντας με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, αποφάσισε τη συνέχιση της
κράτησής του.
No comments:
Post a Comment