همان
تروريست ايکه به قصد کشتن آقای وردک، داخل محوطهء وزارت دفاع افغانستان
شده است، شايد هم يکی از همان «جنگجويان آزاديخواه» دوران «جنگ سرد» بوده
باشد، و اينکه چرا چنين قصدی داشته است، قابل سوال نيست...
به تاريخ بيست و نهم ماه حمل، چند شورشی مسلح و ملبس با لباسهای نظامی به غرض به قتل رسانيدن وزير دفاع افغانستان، تا منزل دوم عمارت آن وزارت نفوذ کردند که در نتيجه توطيه ناکام و تروريستان از پا در آمدند. بعد از آن حادثه، مقامات مسؤول در اين رابطه تصاميمی گرفته اند که دقت بيشتر در استخدام نيروهای جديد و منع فروش لباس های نظامی در بازار های افغانستان، از مهمترين موارد آن اند.
«بی بی سی» در همين رابطه پُرسشی را با شرح ذيل بر روی سايت خويش قرار داده است:
« به نظر شما این "شورشیان" به چه علتی در پی نفوذ به داخل ارتش افغانستان هستند؟ فکر می کنید آیا وزارت دفاع این کشور با روش هایی مثل مصاحبه یا گزینش دقیق تر، می تواند از نفوذ این افراد به داخل ارتش جلوگیری کند؟»
اينکه بخش اعظم اردوی ملی افغانستان از وجود همان گروه ها و تنظيم های جهادی ديروز که در دوران «جنگ سرد» تحت نام (جهاد عليه اشغالگران خارجی) مسلح ساخته شده بودند تشکيل شده است، به همگان معلوم است. اگر رهبران اين گروه ها چون ، کرزی،حکمتیار.و اقسام گوناگ و ديگران.... امروز سر از گريبان اشغالگر دومی (ايالات متحده) بيرون کرده و با پول و مقامات دولتی تطميع شده اند، در پائين تا هنوز همان تفکر دوران «جهاد» مسلط است و آنها امريکا را بحيث اشغالگر دومی بعد از شوروی ها می دانند، چنانچه تا حال چندين بار از جانب منسوبين اردو و پوليس ملی، بالای سربازان خارجی گلوله باری شده و تلفاتی را بجا گذاشته است.
لذا همان تروريست ايکه به قصد کشتن آقای وردک، داخل محوطهء وزارت دفاع افغانستان شده است، شايد هم يکی از همان «جنگجويان آزاديخواه» دوران «جنگ سرد» بوده باشد، و اينکه چرا چنين قصدی داشته است، قابل سوال نيست: ديروز عليه اشغالگران شوروی «جهاد» می کرده و امروز عليه اشغالگران امريکا. قدسيت و ضرورت جهاد امروز او، همان است که در دوران اشغال شوروی بود. او و امثال او را در رده های پائين، با همين روحيه (جهاد در برابر اشغال خارجی)، در کمپ ها تربيه کردند و آب و دانه دادند!
مقامات دولت افغانستان که فروش لباسهای نظامی در بازار های کشور را ممنوع اعلان کرده و فکر می کنند دشمنان آنها از بيرون می آيند و در درون همه از خود اند، سخت در اشتباه اند!
آنگونه که در بالا نيز اشاره شد، بيش از نيم اردوی ملی ما از وجود همين جهادی های ديروز ساخته شده است و شکی نيست که آنانيکه به قصد قتل آقای وردک آمده بودند، از جملهء سربازان همان محل بوده باشند. برای او و امثال او در پائين، آقای جنرال رحيم وردک، همان جاه و حيثيت جنرال رفيع وزير دفاع دوران اشغال شوروی را دارد. اگر رفيع از مشاور روسی اوامر دريافت می کرد، آقای وردک از مشاور امريکايی فرمانبرداری می کند. فرق در کجاست؟
مقامات حاکم در کابل بايد بدانند که تغيير در افکار و احساسات آنانيکه طی ساليان «جهاد» در برابر «اشغالگران خارجی» به جنگ، قتل و ويرانی کشانيده شدند، امروز در شرايطی که دور ديگری از اشغال حاکم است، چندان هم سهل و ساده نيست. اگرهم عده يی ريش ها را تراشيدند و به اردوی ملی پيوستند، اما فکر های شان تا هنوز تغيير نکرده و در همان تفکر دوران «جهاد» غرق اند و امريکا را متجاوز دوم بعد از شوروی ها می دانند، مگر جهادی معروف ديروز، وزير برحال آب و برق حکومت کابل آقای اسمعيل خان علنی نگفت که:
«... وزیر دفاع یک کشور که ضامن و یا مسئول درجه اول حفظ سرحدات، ناموس و مقدسات این سرزمین است، ادعا می کند که بدون بودن قوای خارجی، ما نمی توانیم امنیت را در سرزمین خود داشته باشیم.... ما به خاطر این مبارزه نکردیم که قشون دیگری را در این سرزمین حاکم بگردانیم...»
سخن آخر اينکه، اگر مقامات حاکم در کابل دست و پاچه شده اند و در رابطه با اين قضايا تصاميم عاقلانه نمی گيرند، آگاهان و از جمله ژورناليستان فرهيختهء «بی بی سی» که همه روزه دنيا را گز و پل می کنند و واقعيت های جهان را چون آئينه روبرو می گويند، چرا در رابطه با قضايای افغانستان عقل شان قد نمی دهد و خويشتن را به در نفهمی می زنند و چنين پُرسش های خام را مطرح می کنند؟!
No comments:
Post a Comment