تقاضای پناهندگی شماری از مهاجران افغان مقیم مجارستان از آلمان

ده ها مهاجر افغان که در کشور مجارستان تقاضای پناهندگی شان پذیرفته شده و پاسپورت قبولی آن کشور را دارند، با مهاجرت به جرمنی از این کشور درخواست پناهندگی کرده اند.
این افراد که شمارشان به هفتاد نفر می رسند، از دولت فدرال آلمان در  خواست کرده اند که درخواست های شان را بررسی کند.
گفته می شود که یک سوم این افراد را کودکان زیر سن سیزده سال تشکیل می دهند.

این افراد که اکنون در کمپی در شهر کارلسروهه به سر می برند اجازه نیافته اند تا در داخل کمپ با خبرنگاران مصاحبه 
کنند.

مجارستان از کشورهای اروپای شرقی است که از چندسال به دینسو، با مشكلات اقتصادى روبرو است.
براساس برخی آمارها، این کشور پس از كشورهاى يونان، ايتاليا، اسپانيا و پرتگال در خطر ورشكستگى اقتصادى قرار دارد و در بين كشورهاى اروپاى شرقی هم بدهكارترين كشور به شمار مي آيد.
مردم مجارستان با مشکلات زیادی زندگی می کنند و برای کار کردن روانه دیگر کشورهای اروپایی شده اند.
مهاجران  افغانی که از این کشور خارج و به جرمنی پناهنده شده اند نیز می گویند که شرایط زندگی در مجارستان برای شان سخت و دشوار است.
سميه ابراهيمى که دوازده سال دارد به خبرگزاری بخدی گفت که دچار مشكلات قلبى است و مانند هم سن و سالان خود نمي تواند به بازى هاى كودكانه ادامه دهد.
سمیه می گوید که خانواده اش برای تداوی او تلاش زیادی کرده اند اما مقام های مجارستانی به دلیل نبود امکانات مالی این کشور، توجهی به وضعیت صحی او نکرده اند.
مادر سميه نیز می گوید که پس از يك و نيم سال تلاش، در نهايت اداره مهاجرين بوداپست، پايتخت مجارستان گفته اند که هزينه كافى براى عمل جراحى اين كودك را ندارد.
پنج تا شش ماه زندان براى درخواست پناهندگى
مجارستان از جمله کشورهایی است که مسیر مناسب برای رسیدن به کشورهای اروپایی برای پناهجویان کشورهای مختلف 
به شمار می رود.

ميرويس محمدى یکی از کسانی که در این کشور پناهنده است و به تازگی به جرمنی آمده گفت:" اكثر كسانى كه در مجارستان تقاضاى پناهندگى مي كنند بايد حداكثر شش ماه زندانى شوند و پس از آن به کمپی منتقل می شوند که شرایطی بهتر از زندان را ندارد."
او گفت که این کمپ در نزدیکی زندان قرار دارد و غذای کسانی که درخواست پناهندگی کرده اند نیز از زندان تامین می شود.

مهاجرینی که از مجارستان به جرمنی آمده و در خواست پناهندگی کرده اند می گویند که تظاهرات و تحصن های دوام دار شان برای بهبود وضعیت زندگی مهاجران در مجارستان بی نتیجه بوده است.
عليرضا دورانى، دیگر پناهجو در جرمنی، به بخدی گفت:"  ما تلاش هاى زيادى كرديم که وضعيت مان در آنجا بهتر شود.در مقابل دفتر مركزى اتحادیه اروپا تحصن کردیم، مظاهره مسالمت آميز مقابل پارلمان مجارستان راه انداختیم و دفتر سازمان ملل در امور مهاجرت (UNHCR) را نیز در جریان قرار دادیم."
دورانی می گوید که عملا هیچ کدام از اقدامات مهاجرینی که در مجارستان زندگی می کنند، در راستای بهبودی وضعیت زندگی شان، مثبت واقع نشده  و آنان مجبور به ترک این کشور و مهاجرت به جرمنی شده اند.
بى خانمانى جرم محسوب مي شود
شهربانو، كارشناس رياضى و فيزيك است که در میان هفتاد نفر پناهنده در شهر کارلسروهه به سر می برد.
او، به خبرگزاری بخدی گفت که بر اساس آخرين فيصله هاى پارلمان مجارستان، بى خانمانى جرم محسوب مي شود و هر كسى كه در خيابان بخوابد مجرم است و به زندان انداخته مي شود.
به گفته شهربانو، كودكانش از طرف دولت، به يتيم خانه ها واگذار مي شوند.
به گفته او، کرایه خانه در مجارستان به حدی است که پول پرداختی از سوی دولت مجارستان کفایت کرایه یک خانه معمولی را نمی کند.
مجارستان نسبت به ديگر كشورهاى اروپايى كمترين مهاجر را در خود جاى داده است.
براساس قوانین اروپا (دوبلين دو) که در مارچ ٢٠٠٣ به تصویب رسیده، مهاجرى كه در اولين كشور اروپايى درخواست پناهندگى داده، أجازه درخواست پناهندگى مجدد از ديگر كشورهاى اروپايى را ندارد.

مهاجران بی سرنوشت افریقایی در جاده های هامبورگ

مهاجران افریقایی در حال حاضر روابط میان ایتالیا و آلمان را تحت تاثیر قرار داده اند. دلیل آن صدها جوان افریقایی است که از ایتالیا به هامبورگ آمده اند و از ماه ها به این سو در این شهر زندگی می کنند.

حدود 300 جوان افریقایی از ایتالیا به هامبورگ آمده اند. این مساله برای شهر باعث درد سر شده است، چون این مهاجران در شهر بدون وسیله و سرپناهی به سر می برند و هیچ کسی نمی خواهد مسوولیت رسیدگی به آنها را بر عهده بگیرد.

صبح ساعت هشت، در خیمه ای دقیقا روبروی ایستگاه اصلی قطار شهر هاهبورگ، شماری از این جوانان نشسته اند. در سمت چپ بیرونی خیمه نوشته ای با این جمله نصب شده است: "جنگ ناتو ما را مجبور به فرار کرده است. ما خواهان حقوق مان هستیم".

فرایدی، جوان 31 ساله از نایجریا نیز در میان آنها است. او حدود یک ماه قبل پس از آن که اردوگاه پناهندگان در ایتالیا مسدود شد، از آنجا به هامبورگ آمد. فرایدی از جانب مقامات ایتالیایی اسناد سفر برای حوزه شنگن و 500 یورو به دست آورد. او می گوید: "این تحفه ای از طرف حکومت ایتالیا بود. آنها به ما گفتند که آنها دیگر نمی توانند ما را مورد حمایت مالی قرار دهند". پول صندوق پناهندگان اتحادیه اروپا برای پناهندگان در ایتالیا در ماه فبروری پایان یافت و اردوگاه های پناهندگان بعد از آن در ایتالیا مسدود شدند.

مهاجران می گویند به خاطر جنگ ناتو در لیبیا به اروپا مهاجرت کرده اند.

فرایدی می افزاید: "آنها به ما اسناد دادند و گفتند که ما می توانیم به هر کشور دیگر اتحادیه اروپا برویم و در آنجا زندگی جدیدی آغاز کنیم". او شکایت می کند که دو سال در ایتالیا زندگی کرده، ناامید بوده و بازگشت به ایتالیا برای او جهنم است.

گفته می شود که 300 تن دیگر مانند فرایدی در هامبورگ زندگی می کنند و همه آنها نیز از بازگشت به ایتالیا هراس دارند.

این پناهندگان همه از لیبیا به ایتالیا و بعد به آلمان آمده اند. افو، یکی از آنان می گوید: "ما در آنجا کار و یک زندگی خوب داشتیم"؛ اما بعد از سقوط دیکتاتور معمر القذافی، آنها مورد پیگرد قرار دادند؛ چون مردم محل به آنها به عنوان حمایتگران قذافی می نگرستند.

هفته ها بی سرپناهی این پناهندگان را خسته و خشمناک کرده است. افو می گوید: "ما اینجا و آنجا می خوابیم؛ آن هم در صورتی که کسی به ما کمک کند. حالا ما بچه های سرک هستیم".

حالا این مسئله تبدیل به یک موضوع حقوق بشری شده است. کریستیانی شنایدر، سخنگوی جناح حزب چپ آلمان در پارلمان هامبورگ اتهامات سنگین به سنای شهر وارد کرد. او گفت: "نقض کرامت بشری، برای شهر مایه شرمساری است".

حزب چپ و سبزهای آلمان، مقامات مسوول شهر هامبورگ را متهم می کنند که آنها از پناهندگان افریقایی حمایت نکرده و از مسوولیت شانه خالی می کنند.

به قول دِتلِف شیله، سناتور امور اجتماعی هامبورگ، وزارت داخله آلمان از چند هفته به این سو، با حکومت ایتالیا در این باره در حال مذاکره است که این مهاجران به ایتالیا برگردند و در آنجا مکان مناسبی برای زیستن بیابند؛ اما برای نمایندگان حزب چپ در پارلمان این راه حل خوبی نیست. آنها می گویند که این عادلانه نیست که ایتالیا 60 هزار مهاجر را بپذیرد و آلمان فقط چند صد نفر از آنها را متقبل شود