Greek police accused over racism and asylum rights

on the Greek far-right party Golden Dawn made headlines across Europe last week.

In it, MP Ilias Panagiotaros claimed Greece was “in civil war” and indeed advocated a new kind of civil war, pitting the far-right against migrants, anarchists, etc.

Within 24 hours Mr Panagiotaros had retracted his claim that Greece was “in civil war”, saying instead “there is no civil war” and accusing Newsnight of “paraphrasing” his words. We had simply broadcast them, un-edited and in English.

Now three new reports cast light on the substance of our story – which was: alleged police torture of anti-fascist detainees, Golden Dawn’s influence inside the Greek police force, and its potential influence on the operational behaviour and priorities of the police in the Attica region around Athens.

Today, lawyers for 15 protesters who claim they were mistreated and abused in police detention, have shown Newsnight coroners’ reports on eight of the detainees.

The most serious of the coroners’ documents confirms “grievous bodily harm caused by a sharp and blunt object,” requiring the victim to be off work for a month.

Another describes a kind of injury that is consistent with being caused by a taser, as claimed in the original Guardian report.

Fifteen protesters have told us they intend to bring a case against the Athens police.

A second report issued yesterday by the UN High Commissioner for Refugees contains figures for racial attacks in Greece, which are not routinely collected by the Greek government.

It records 87 racist attacks, 48 of which were by members of an identifiable right-wing political group. In other words, more than half the recorded racist attacks are attributable to people dressed in militaria:

“In some cases, the victims or witnesses to the attacks reported that they recognised persons associated to Golden Dawn party among the perpetrators, either because they wore the insignia of the party or because they were seen participating in public events organized by the party in the area,” says the UNHCR.

The report highlights specifically a worrying overlap with alleged Greek police racism:

“There is a distinct category of 15 incidents where police and racist violence are interlinked.

“These incidents concern duty officers who resort to illegal acts and violent practices while carrying out routine checks.

“There are also instances where people were brought to police stations, were detained and maltreated for a few hours, as well as cases where legal documents were destroyed during these operations.”

Asylum seekers ‘tormented’

Finally, in a report issued on Friday, a coalition of NGOs and lawyers representing the legal rights of asylum seekers in Greece slammed the asylum system there.

Despite Greece being a signatory to the EU Charter of Fundamental Rights, which allows people to claim asylum and guarantees them humane treatment, it is physically almost impossible to do so.

Unlike in Britian there is no specific immigration service and the asylum claims system is handled by the police.

Those trying to claim asylum must queue at a remote station overnight each Friday, after which just 20 are “selected” to make a claim.

The report details numerous instances of arbitrary violence, mistreatment, etc of people in the asylum queue and concludes: “Access to the asylum procedure is almost impossible in Attica.”

The report by the Greek Council for Refugees says:

“The competent authorities take no measures to ease the physical and mental exhaustion of the asylum seekers, who are subjected to inhuman and degrading torment in order to apply.

“Instead they follow specific practices, such as dispersing the queue of asylum seekers, intimidating them and chasing them way, in order to discourage them from returning and trying to submit their asylum application.”

“This irrational practice established by the authorities, i.e. restricting the access to the asylum procedure only to a small number of applicants and only once a week, in a process that takes place before dawn, leaves room for the appearance of arbitrariness, violence and exploitation, towards which the police remain indifferent contrary to their role and in breach of their obligations.”

So in a period of a week, the Greek police force stands accused by NGOs, coroners and UNHCR of mistreating anti-fascist protesters in custody, of “indifference” towards mistreatment of asylum seekers and of actual participation in racist attacks on migrants.

When I interviewed a Greek police spokesperson last week he was at pains to deny all allegations of mistreatment and racism.

We have requested an interview with Greek Public Order Minister Nikos Dendias but he has so far declined.

Source: http://www.bbc.co.uk/news/world-20068145

http://clandestinenglish.wordpress.com/

Migrants injured in protest against detention conditions in Igoumenitsa

Eleven migrants who were being detained at holding cells in the port of Igoumenitsa have been taken to the hospital to have injuries treated following a protest against the conditions they were being held in.

Authorities said the 11 were injured when they started banging their heads and bodies against the bars of their cells.

Skai TV and radio reported that there is only capacity to detain 30 people but there are currently about 90 being held at the port.

پلیس یونان همدست راستگرایان افراطی این کشور است؟

آیا پلیس یونان همدست راستگرایان افراطی این کشور است؟

حزب راستگرای افراطی "طلوع طلایی" در انتخابات ژوئن گذشته (خردادماه ۱۳۹۱) با شعارهایی که آشکارا علیه مهاجران غیرقانونی بود، ۱۸ کرسی پارلمان یونان را به دست آورد. حالا برخی پلیس یونان را به همدستی با این حزب متهم می‌کنند.

ایلیاس پاناگیوتاروس که یک مغازه‌دار است، می‌گوید: "گویی نوعی جنگ داخلی در جریان است". البته کار و کاسبی او قرار است خیلی خوب باشد، چرا که او لوازم پوشاندن چهره، دستکش‌های پلیس ضدشورش، ماسک و تی‌شرت‌هایی می‌فروشد که مخصوص اوباش استادیوم‌های فوتبال است.

روی دیوارهای مغازه، پوسترهایی چسبانده شده که یاد آخرین جنگ داخلی یونان را – که در سال ۱۹۴۹ به پایان رسید- گرامی می‌دارد.

او می‌گوید: "با اینکه این اتفاق باب میل هیچکس نیست، اما جامعه یونان آماده مبارزه است: نوع جدیدی از جنگ داخلی. در یک طرف ملی‌گراهایی مثل ما و یونانی‌هایی هستند که می‌خواهند کشورمان مثل گذشته باشد، و در طرف دیگر مهاجران غیرقانونی، آنارشیست‌ها و همه کسانی هستند که تا به حال چندین بار آتن را نابود کرده اند".

در یونان چنین حرف‌هایی را زیاد می‌شنوید، اما ایلیاس پاناگیوتاروس یک فرد عادی در حاشیه اجتماع نیست: او عضو پارلمان یونان و یکی از ۱۸ نماینده منتخب حزب راستگرای افراطی طلوع طلایی است که ژوئن گذشته (خرداد ۱۳۹۱) به نمایندگی انتخاب شده است.

وقوع جنگ داخلی برای آقای پاناگیورتاروس یک مسأله صرفا تئوریک نیست. او اخیرا رهبری تظاهراتی را در دست داشت که به تعطیلی نمایش "کورپوس کریستی" (پیکر مسیح)، اثر ترنس مک‌نالی، منجر شد. در حالی که پلیس با بی‌اعتنایی شاهد ماجرا بود، تصاویر گرفته شده از آقای پاناگیورتاروس او را در حال سردادن شعارهای نژادپرستانه نشان می‌دهد. او همچنین شعارهایی با مضمون ضدیت با همجنس‌‌گرایان علیه کارگردان و بازیگران این نمایش سرمی‌داد، آنهم در حالی که آنها در داخل ساختمان تئاتر چیتریو پناه گرفته بودند.

در کلیپی که روی وب‌سایت یوتیوب قرار گرفته، آقای پاناگیورتاروس فریاد می‌زند: "بساطتان را جمع کنید همجنس‌بازها! فقط به من خیره شده اید! وقتتان تمام شده آلبانیایی‌های مزخرف!" فیلم‌های گرفته شده از داخل ساختمان تئاتر نشان می‌دهد که در حالی که بارانی از سنگ به داخل ساختمان می‌ریزد، مدیر تئاتر سراسیمه با رئیس پلیس تماس می‌گیرد و از او برای مقابله با اراذل و اوباشی که در بیرون ساختمان مشغول کتک زدن خبرنگاران هستند، درخواست کمک می‌کند. در تصاویر دیگری، کریستوس پاپاس، نماینده پارلمان از حزب طلوع طلایی، یک تظاهرکننده را از ماشین مخصوص دستگیرشدگان پلیس بیرون می‌کشد، و پلیس هم هیچ واکنشی به او نشان نمی‌دهد.

                                                                    اعضای طلوع طلایی بعد از بررسی کارت‌های هویت مردم، به یونانی‌ها غذای رایگان می‌دهند

با وزارت امنیت عمومی هم تماس‌هایی گرفته شد. این وزارت به دادستان کل دستور داد خود را به صحنه درگیری برساند، اما هیچ کمکی به آنجا نرسید. لائرتیس واسیلیو، کارگردان نمایش، می‌گوید: "این اتفاق برای یونان مثل ‘شب شیشه‌ای’ (شبی که در سال ۱۹۳۸ در آلمان طرفداران حزب نازی به مغازه‌ها و خانه‌های یهودیان حمله کردند) بود. مردم با استخوان‌های شکسته به خانه رفتند. حالا هم هر روز به تئاتر و خود من تلفن می‌زنند و می‌گویند دیگر زیاد وقت نداریم. از طرف "طلوع طلایی" به مادر من تلفن زده اند و با او گفته اند که جنازه پسرت را مثله می‌کنیم و برایت می‌فرستیم. دوست دارم کسی به من بگوید ما در یک دموکراسی زندگی می‌کنیم یا در دیکتاتوری؟"

نگرانی فزاینده

حمله به نمایش کورپوس کریستی به نقطه مهمی در عرصه سیاست یونان بدل شده است. اعضای حزب طلوع طلایی بارها به مهاجران حمله کرده اند، و این حزب در یک ماه گذشته حضورش در خیابان‌ها را افزایش داده است. آنها به بازار خیابانی در محله رافینا حمله کردند و فعالان حزب، در حالی که لباس متحدالشکل به تن داشتند، از غرفه‌داران مهاجر می‌خواستند که مجوزشان را نشان بدهند، و بعد هم اموال کسانی که مجوزی همراه نداشتند را خرد می‌کردند. حالا بعد از حمله به یک تئاتر، نگرانی به بخش‌های مختلف جامعه، که پیش از این اقدامات این حزب تأثیری بر زندگی آنها نداشت، هم سرایت کرده است.

من از آقای پاناگیوتاروس پرسیدم چطور ممکن است که یک حزب دارای نماینده در پارلمان شبه‌نظامیانی با لباس متحدالشکل در اختیار داشته باشد، و این افراد با اقدامات خشن خود، نقش پلیس و نیروهای امنیتی را بازی کنند، و برای مثال مدارک افراد را بررسی کنند و به غرفه‌داران حمله کنند؟

او در پاسخ می‌گوید: "تنها با یک مورد برخورد، که از آن فیلمبرداری هم شد، مشکل برطرف شد. حالا دیگر مهاجران غیرقانونی در هیچیک از بازارهای روز در سراسر یونان دیده نمی‌شوند. البته کمی درگیری و دعوا هم پیش آمد، اما چیز مهمی نبود".

وقتی از او می‌پرسم که آیا این کار باعث ایجاد هراس در مهاجران قانونی نمی‌شود، در پاسخ می‌گوید: "در یونان مهاجر قانونی نداریم! حتی یک نفر!"

حالا طلوع طلایی همه‌جا حضور دارد. این حزب در زمان انتخابات تنها ۸ دفتر محلی داشت، اما تعداد این دفترها در کل کشور حالا به ۶۰ رسیده است. این حزب در نظرسنجی‌ها با حدود ۱۲ درصد آرا، سومین حزب پرطرفدار کشور است. نمایندگان پارلمان از این حزب تهدید کرده اند که "فرزندان مهاجران را از کودکستان‌ها بیرون می‌کشند" و فهرستی از کودکستان‌هایی را که تعداد فرزندان مهاجران در آنها زیاد است، درخواست کرده اند.

جالب اینکه وزارت آموزش یونان هم این فهرست را در اختیارشان قرار داده است. آشوبگری‌های اعضای طلوع طلایی الگوی خاصی را دنبال می‌کند. آنها به مهاجران، چپگراها، حقوقدانانی که وکالت مهاجران را برعهده می‌گیرند، و این اواخر تئاترها و همجنسگرایان حمله می‌کنند، و پلیس هم فقط نظاره‌گر است. پلیس آتن متهم شده که در برخی موارد افرادی که با همسایگان مهاجرشان مشکل داشته اند را برای گرفتن کمک به طلوع طلایی معرفی کرده است.

آقای پاناگیوتاروس ارزیابی نظرسنجی‌های ماه ژوئن (خرداد ماه گذشته) را تأیید می‌کند: میزان حمایت از حزب طلوع طلایی در میان نیروهای پلیس به مراتب از میزان حمایت از این حزب در بین بقیه مردم بیشتر است. او می‌گوید: "فکر می‌کنم الان چیزی حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد نیروهای پلیس طرفدار ما باشند، شاید هم بیشتر. و این میزان هر روز رو به افزایش است". بسیاری از مشتریان او مأموران پلیسی هستند که علاوه بر تجهیزات ضد شورش، بخشی از یونیفورمشان را هم از مغازه‌ او می‌خرند. در مغازه او لباس‌های عادی پلیس در کنار تی‌شرت‌هایی با نوشته‌هایی در مدح گروه‌های نئونازی آویزان شده اند.

در جریان بحران مالی یونان، صرفنظر از مسأله حمایت سیاسی برخی نیروهای پلیس از راستگرایان افراطی، حفظ نظم چالش بسیار بزرگی است. آنارشیست‌ها سعی کرده اند با تشکیل گشت‌های بازرسی موتورسوارشان – که بعضا چند صد عضو دارند - در مناطق مهاجرنشین، با طلوع طلایی مقابله کنند. در جریان یک اعتراض خیابانی که چندی پیش پیش روی داد، درگیری‌هایی با اعضای طلوع طلایی بروز کرد. واحدی از نیروهای موتورسوار پلیس بنام نیروی دلتا، ۱۵ تظاهرکننده را دستگیر کردند. دستگیرشدگان می‌گویند پلیس آنها را در سلول‌های زندان برهنه کرده، و از شوک‌دهنده‌های برقی و روش‌های تحقیرآمیز استفاده کرده و آنها را کتک زده است.

گزارشی از این حادثه، که در روزنامه گاردین چاپ شد، در یونان به موضوعی جنجال برانگیز در سطح ملی تبدیل شده و دولت شدیدا وقوع آن را تکذیب می‌کند. در روز ۸ اکتبر (۱۷ مهر ۱۳۹۱) ۲۵ تظاهرکننده دیگر در تظاهراتی که در دفاع از دستگیرشدگان برگزار شد، بازداشت شدند. یکی از بازداشت‌شدگان بنام یانیس ماجرا را اینطور تعریف می‌کند: "بازرسی بدنی شدیم و بعد ما را برهنه کردند و مجبورمان کردند زانو بزنیم. بر سر و زانوهای من می‌زدند. می‌گفتند می‌دانند ما کجا زندگی می‌کنیم". من با یانیس و ماریا، که ادعا می‌کردند مورد بدرفتاری پلیس قرار گرفته اند، در آپارتمان ساکتی در اکسارچیا – که محله‌ای سنت شکن و پیشرو در آتن است – ملاقات کردم.

هر دو گفتند تنها در صورتی حاضر به گفتگو با من هستند که نام واقعی‌شان را تغییر دهم و از صورتشان فیلم نگیرم. با آنکه نهایتا به جرائم کوچکی متهم شدند، به مدت چهار شب در بازداشت پلیس ماندند. یانیس می‌گوید:" آنها گفتند: کارتان تمام است و اوضاع از این به بعد مثل سابق نخواهد بود. آنها گفتند فیلم‌هایی که از ما گرفته اند را به طلوع طلایی خواهند داد. می‌گفتند مرا به درس عبرتی برای دیگران تبدیل خواهند کرد. مرا مجبور کردند به کسانی که تازه بازداشت شده بودند بگویم که اگر از حرف پلیس تبعیت نکنند، به مادرانشان آسیب خواهند رساند".

ماریا که قبل از شروع مصاحبه آرام و مطمئن به نظر می‌رسید، موقع تعریف کردن داستانش منقلب شد. او گفت: "مرا وادار کردند جلوی دیگران برهنه شوم. مأموران پلیس دلتا از راه رسیدند و طوری راجع به طلوع طلایی صحبت می‌کردند که گویی اعضای خانواده‌شان هستند. آنها از هیتلر تمجید می‌کردند و می‌گفتند از استالین بهتر بوده است. آنها به ما گفتند باید یادمان باشد که از این به بعد طرفدار طلوع طلایی هستند".

ماریا می‌گوید در تمام طول این آزمون سخت، افسران نیروی دلتا درباره حمایتشان از سیاست‌های طلوع طلایی حرف می‌زنند. من این ادعاها را با سرهنگ کریستوس مانوراس، سخنگوی پلیس آتن، مطرح کردم. او گفت:" خیلی قاطع بگویم که هیچکدام از این اتفاقات در ساختمان مرکزی پلیس روی نداده است. پلیس یونان به حقوق بشر احترام می‌گذارد. این داستان‌ها دروغ هستند. این ادعاها هیچگاه نزد پلیس ارجاع داده نشده اند و هیچ اتهامی طرح نشده که پلیس بتواند مسأله را از ابتدا مورد بررسی قرار دهد. اگر کسی می‌خواهد جلو بیاید، یا حتی اگر اتهامی به‌گوش ما برسد، تحقیقات بیشتری در مورد آن انجام می‌دهیم. اگر پلیس در آن نقشی داشته باشد، چه مسأله خشونت نژادپرستانه باشد، و چه خشونت علیه هر کس دیگری، ما موضوع را به طور دقیق بررسی می‌کنیم".

دیمیترس پساراس، که کتاب جدیدش بنام انجیل سیاه طلوع طلایی به تشریح عوامل قدرت گرفتن این سازمان می‌پردازد، معتقد است نفوذ راستگرایان افراطی در نیروهای پلیس به شکلی خزنده صورت می‌گیرد: "طرفداران طلوع طلایی بین نیروهای پلیس، و کسانی که در شرکت‌های امنیتی خصوصی و همچنین حفظ امنیت کلوب‌های شبانه کار می‌کنند، پخش هستند. بعضی وقت‌ها یک نفر در سه این زمینه‌ها فعال است. آنها معمولا در باشگاه‌های بدنسازی و برخی قهوه‌خانه‌های خاص، که متعلق به همفکران خوشان هستند، جمع می‌شوند".

آقای پساراس معتقد است که سختگیری‌های پلیس با قاچاقچیان و مصرف‌کنندگان مواد مخدر تلویحا به طلوع طلایی علامت می‌دهد که از حملات غیرقانونی آن به این گروه‌ها استقبال می‌شود. من چند بار از سرهنگ مانوراس سوال کردم که استراتژی فرماندهان پلیس برای کاهش خطر حمایت فردی نیروهای از طلوع طلایی، و در نتیجه آن ناکام شدن برخی عملیات‌ها، چیست.

او در جواب گفت: "ما هر روز برای برخورد با چنین پدیده‌هایی برنامه‌ریزی می‌کنیم. مطمئن باشید که ما در کنار شهروندانمان می‌ایستیم و سعی می‌کنیم جلوی چنین اتفاقاتی را بگیریم. طبیعی است که نمی‌توانیم همیشه همه‌جا حضور داشته باشیم. ما جادوگر نیستیم که بتوانیم تضمین کنیم هیچوقت اتفاق بدی نمی‌افتد. اما بلافاصله وارد عمل می‌شویم و وضعیت را به حال عادی بازمی‌گردانیم".

حمایت فزاینده

حمایت از طلوع طلایی در دو مرحله به‌شکل فوق‌العاده‌ای افزایش پیدا کرد. اولین مرحله در تابستان پرآشوب سال ۲۰۱۱ اتفاق افتاد. در آن زمان حزب لائوس (حزب راستگرای مسیحی با گرایش ملی‌گرایانه) بعد از پیوستن به دولت ائتلافی هوادار اقدام ریاضتی، دچار انشعاب شد.

لائوس از میان رفت و طلوع طلایی جای آن را گرفت و در انتخابات بی‌نتیجه مه و ژوئن ۲۰۱۲ (خرداد ۱۳۹۱) در یونان حدود ۶ تا ۷ درصد آرا را بدست آورد. جهش دوم این حزب همین حالا در حال روی دادن است. دولت ائتلافی – که شامل محافظه‌کاران، سوسیالیست‌ها و مارکسیست‌های "میانه‌رو" از حزب چپگرای دموکراتیک می‌شود – نتوانسته بحران را مهار کند.

موضوعی که حمایت‌ها از طلوع طلایی را افزایش می‌دهد، روشن است: مهاجرت غیرقانونی

دولت ائتلافی که عملا از کنترل مرزها عاجز است، برنامه‌ای برای جمع‌آوری مهاجران از سطح خیابان‌ها را پیاده کرده و حدود ۴۰۰۰ نفر را در اردوگاه‌های موقتی گرد آورده است. ۳۰۰۰ نفر دیگر هم از کشور اخراج شده اند.

یکی از اعضای ارشد پارلمان از حزب دموکراسی نوین در ماه ژوئن گذشته به من گفت: "چیزی که مسأله اوج‌گیری طلوع طلایی را حل می‌کند، داشتن سیاستی روشن در قبال مهاجرت است. ما تا حالا چنین سیاستی نداشته ایم". اما سختگیری در مورد مهاجرت هم نتوانسته جلوی قدرت گرفتن این حزب را بگیرد. حالا دیگر رسانه‌ها هم خارجی‌ها و جرم و جنایت را بهم مربوط می‌کنند و در نظرسنجی‌ها اقبال عمومی راست افراطی رو به افزایش است.

تئودورا اویکونمیدس، که خبرنگار شبکه رادیوبابل است و اوج‌گیری طلوع طلایی را پوشش داده، به وجود ترسی فراگیر اشاره می‌کند: موضوعات مورد علاقه طلوع طلایی، نظیر بیگانه‌هراسی، ضدیت با همجنسگرایان و یهود ستیزی، حالا بخشی از گفتمان عمومی جامعه یونان شده اند، چه در سطح سیاسی و چه در سطح اجتماعی. با کوتاهی در اقدام علیه طلوع طلایی، و در عین حال چشمک زدن به رأی دهندگان آن در موسم انتخابات، سیاستمداران یونانی که با حمایت شرکای اروپاییشان در قدرت هستند، جعبه پاندورایی را گشوده اند که به این زودی‌ها بسته نخواهد شد".

جنگ سیاسی

ماه گذشته آنتونیو ساماراس، نخست وزیر یونان، به اتحادیه اروپا هشدار داد که کشورش در لبه پرتگاه فروپاشی اجتماعی به سبک آلمان در دوران جمهوری وایمار است.

به عبارت دیگر، نتیجه اجتماعی و سیاسی برنامه‌های ریاضت اقتصادی صندوق بین‌المللی پول و اتحادیه اروپا،
و فروپاشی احزاب سیاسی سنتی در یونان، برای دموکراسی فاجعه‌بار بوده است.

حمله به نمایش کورپوس کریستی به نقطه مهمی در عرصه سیاسی یونان بدل شده است"
ماه گذشته، آنتونیو ساماراس، نخست وزیر یونان، به اتحادیه اروپا هشدار داد که کشورش در لبه پرتگاه فروپاشی اجتماعی به سبک آلمان در دوره جمهوری وایمار قرار دارد"
در جریان بحران مالی یونان، صرف نظر از مسأله حمایت سیاسی برخی نیروهای پلیس از راستگرایان افراطی، حفظ نظم، چالش بسیار بزرگی است"
وضعیت به‌سرعت در حال تغییر است. یک حزب راستگرای افراطی خشن وجود دارد که نمایندگان پارلمانش مرتکب خشونت می‌شوند و استفاده از آن را تبلیغ می‌کنند، و هیچ برخوردی هم با آنها صورت نمی‌گیرد. پلیس هم که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد جلوی حضور یونیفورم‌پوش‌های وابسته به طلوع طلایی را در خیابان‌ها بگیرد. طبقه متوسط هم به‌شکل فزاینده‌ای از ایجاد تغییر در اوضاع ناتوان است"
موضوعی که حمایت‌ها از طلوع طلایی را افزایش می‌دهد، روشن است: مهاجرت غیرقانونی"

خبرنگاری که اوج‌گیری طلوع طلایی را پوشش داده، به وجود ترسی فراگیر در یونان اشاره می‌کند

Protest at the detention centre in Corinth reveals inhuman and degrading detention conditions

The provisory detention centre for sans-papiers was opened about four months ago in an overnight action by the Ministry of Citizen Protection and Public Order. It is one of three mass detention centres – the others are located in Xanthi and in Komotini – which were set up by the new government in the summer to fit the thousand arrested sans-papiers captured during the Xenios Dias sweep operation. There have been repeated protests by the mayor of Corinth against the creation of this detention centre. He even reached the point to cut off the water supply.

Corinth provisory detention center in a former army camp

The building was originally an army camp at the outskirts of Corinth city. Sans-papiers were arrested in massive sweeps and were brought from various places, such as Corinth and Patras, to this detention centre. A couple of NGOs have tried ever since to enter the prison in order to monitor the situation, screen the detainees and offer legal aid, but access has been denied. They could only see a hand full of detainees of whom they had their names in advance.

Yesterday, solidarity groups from Patras and Corinth but also from other places hold a protest in front of the detention centre. A delegation of seven persons entered the detention centre (with 2 parliamentarians of Syriza, a doctor, a lawyer, interpreters and members of the Movement for the Support of the Rights of Refugees and Migrant of Patras as well as the Antirascist Initiative of Corinth) More than 650 persons were detained in the overcrowded detention centre for the reason of “illegal entry”, “illegal stay” or “illegal exit” to/in/from Greece.

“centre of hospitality” or prison?!

Detainees reported to the delegation that they were lacking warm water, they have insufficient food, no access to information and lawyers and seldom visits of doctors always without any interpreters, many lack medicine they need to take and thus remain sick in their cells. 

No warm water and no hygiene…

Among the detainees were many minors, there were family fathers whose families upon their arrest were left behind without anyone to take care, there were persons who wanted to apply for asylum but could not manage and others who had applied 4 months earlier but were not released within the legal maximum period of detention for asylum seekers (3 months). Others had managed to apply for asylum but received during detention the rejection and lacked any information and legal aid to appeal within the given period of 15 days, therefore, falling out of the asylum system.
Reportedly, there are also many cases of ill-treatment by the authorities.

Severely injured detainee.

پناهجویان افغان در اندونیزیا دچار افسردگی شده‌اند"

سفیر افغانستان در اندونیزیا می گوید حدود پنج هزار پناهجوی افغان در اندونیزیا به سر می برند که بیشتر آن ها به دلیل سرنوشت نامعلوم در وضعیت روانی نامطلوبی قرار دارند.

اندونیزیا گذرگاه اصلی پناهجویان افغانستان به استرالیا است و پناهجویان در کمپ های ملل متحد، بازداشتگاه ها و جاهای مخفی اندونیزیا به سر می برند.

غلام سخی غیرت، سفیر افغانستان در اندونیزیا روز پنجشنبه 27 میزان 1391 در سمیناری که زیر عنوان "بررسی پدیده مهاجرت به استرالیا" در کابل برگزار شد، گفت که حکومت افغانستان نمی تواند برای این پناهجویان کاری انجام دهد.

غیرت گفت: "دولت افغانستان هیچ کاری کرده نمی تواند؛ دلیلش این است که پناهجویان از سازمان های بین المللی تقاضای پناهندگی کرده اند. زیرا پناهجویان زیر نظر آی. او. ام. هستند و از سوی این سازمان تداوی و تغذیه می شوند. اگر افغانستان مداخله کند، آن ها حمایت این سازمان را از دست می دهند".

به گفته آقای غیرت، کسانی هم هستند که ده سال را به امید رسیدن به استرالیا در اندونیزیا سپری کرده اند. غیرت گفت بیشتر پناه جویان افغان از ایران و یا پاکستان به اندونیزیا آمده اند.

آمار نامعلوم غرق شدگان

غلام سخی غیرت، سفیر افغانستان در اندونیزیا

در مدت سه ماه اخیر، دو کشتی حامل پناهجویان که در آن افغان ها نیز بودند در آب های اندونیزیا غرق شدند.

سفیر افغانستان گفت برخی از غرق شدگانی که وابستگان آن ها معلوم نمی شوند، در خاک اندونیزیا دفن شدند. او گفت برخی از پناهجویان پس از غرق شدن کشتی چهار روز در آب مانده اما بالاخره نجات یافته اند.  

آقای غیرت خاطرنشان کرد که سرنوشت بیش از 100 تن از غرق شدگان هنوز معلوم نیست. او می گوید شاید تعداد غرق شده ها به مراتب بیشتر از این باشد زیرا سفارت افغانستان در اندونیزیا آماری از پناهجویانی که غرق شده اند، ندارد.

سفیر افغانستان در اندونیزیا در رابطه به این که آیا برای هزاران پناهجوی افغان زمینه قبولی در استرالیا فراهم است یا خیر گفت: "اگر زمینه ای هم وجود داشته باشد، شاید دست کم ده سال وقت بگیرد. تعداد پناهجویانی که استرالیا می پذیرد بسیار معدود است اما تعداد پناهجویان فوق العاده زیادند. اما سازمان های ملل متحد کار می کند تا برای آن ها کشور دیگری را جستجو کنند".

سه گروه پناهندگان

مسوولان سفارت افغانستان در اندونیزیا می گویند سه گروه از پناهجویان افغان در اندونیزیا به سر می برند.

سفیر افغانستان در اندونیزیا می گوید که آمار دقیقی از شمار قربانیان مهاجرت غیرقانونی به آسترالیا در دست نیست.

حدود 2000 نفر از پناهجویان که از سوی "سازمان جهانی مهاجرت" یا آی. او. ام. ثبت شده اند، آزادانه زندگی می کنند و دارای وضعیت معیشتی نسبتا خوبی هستند. اما سه تا پنج هزار پناهجوی دیگر در بازداشتگاه هایی که به شکل زندان هستند، زندگی می کنند.

به گفته این مقام افغان، گروه دیگری از پناهجویان به صورت غیرقانونی در اندونیزیا به سر می برند که نه در بازداشتگاه ها هستند و نه هم زیر پوشش خدمات سازمان جهانی مهاجرت قرار دارند.

آقای غیرت وضعیت زندگی در بازداشتگاه های اندونیزیا را تاسف بار خواند: "در پنج جزیره مختلف پنج بازداشتگاه است. کسانی هستند که تا دو سال مانده اند و من یک نوع افسردگی روانی و یک نوع اضطراب روانی را در آن ها می بینم که واقعا اندوهگین است. اما تعدادی از جوانان امیدوار هستند".

شماری از جامعه شناسان به این نظرند که عوامل مختلف سبب شده است تا افغان ها کشورشان را به قصد استرالیا ترک کنند.

جواد برهانی استاد جامعه شناسی در دانشگاه خصوصی کاتب در این سمینار گفت، تلاش برای دسترسی به کار، پول و آسایش دلیل اصلی مهاجرت به استرالیاست. او گفت کسانی که نا امنی در افغانستان و جاذبه های زندگی در استرالیا نیز سبب شده اند تا افغان های با سطح اقتصادی خوب تر نیز به سوی این کشور مهاجرت کنند.

حسین سیرت / کابل

ویراستار: عاصف حسینی

نگرانی ها پیرامون افزایش مهاجرین افغان

افغان ها بزرگترین رقم مهاجرین را در جهان تشکیل می دهند. در حال حاضر در حدود 2.7 میلیون افغان، تنها در کشور های ایران و پاکستان زندگی می کنند.

نگرانی مهاجرت های بیشتر
همزمان با خروج قوای خارجی از افغانستان در سال 2014،  نگرانی ها در خصوص سرازیر شدن بیشتر افغان ها به کشور های همسایه و سایر نقاط جهان به میان آمده است.
اما مقامات افغان این نگرانی را رد کرده می گویند که افغان ها به خاطر مشکلات اقتصادی و امنیتی آن 

کشور را ترک میگویند.

واکنش هاو تحلیل ها 
اسلام الدین جرأت رئیس اطلاعات وزارت مهاجرین افغانستان در مصاحبۀ با رادیو آشنا گفت که درگیری ها در مناطق مختلف افغانستان و بیکاری دو دلیل عمده در بطی ساختن برگشت مهاجرین افغان تلقی می شود: "سال 2014 قسمیکه در سایر عرصه ها در افغانستان نگرانی ها را ایجاد کرده و شماری از افغانها نا آگاهانه از سال 2014 نگرانی داشته و به صورت غیر قانونی دست به مهاجرت به کشور های دیگر دنیا می زنند. باید بگویم که بعد از سال 2014 حکومت افغانستان هم از لحاظ ساختاری تکمیل می شود و هم به سوی خود کفایی می رود و افغان های ما نباید نگران باشند."

به گفتۀ او بعد از سال 2009 حدود 15 درصد از 5.7 ملیون نفری که به افغانستان برگشته بودند دوباره به کشور های همسایه مهاجرت کنند.
نگرانی های وجود دارد که شاید بعد از سال 2014 باز هم تعداد کثیری از افغان ها مجبور به ترک آن کشور شوند.
اما اسلام الدین جرأت رئیس اطلاعات وزارت مهاجرین این نگرانی افغان ها را بی مورد عنوان کرد:"امیدوار استیم که بیشتر شاهد ازدیاد کتلۀ پناهندگان افغان نباشیم. ولی متاسفانه در سال گذشته افغانها بزرگترین کتلۀ پناهندگان را در سطح جهان تشکیل می دادند. "

نادر فرهاد سخنگوی کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان افغانستان به رادیو آشنا گفت که هر کسی می تواند به خاطر مشکلات عدیدۀ که در کشور خودش با آن مواجه است، به سایر کشور ها پناهنده شود. اما این را هم گفت که امیدوارند تعداد بیشتر افغان ها یکبار دیگر مجبور به ترک منازل و دیار شان نگردند:

تعداد کثیری از مردم به خاطر جنگ های داخلی، خشکسالی ها، زلزله و دیگر آفت های طبیعی مجبور به مهاجرت های داخلی می گردند. و افغانستان نیز یکی از این کشور ها است که در حال حاضر بیجا شدگان داخلی در آن با مشکلات عمدۀ مواجه می باشند.

اما آقای جرأت می گوید که وزارت مهاجرین در قبال بی جاشدگان داخلی وظیفه دارد تا این افراد را دوباره به مناطق شان انتقال دهد و از طریق تماس با موسسات مختلف داخلی و بین المللی به وضیعت این افراد رسیدگی صورت گیرد. اما به گفته او تا هنوز تعریف مشخصی در مورد بی جاشدگان در پروژه های انکشافی افغانستان وجود ندارد:"به همین خاطر در آغاز سال روان جلسات داشتیم تا به یک پالیسی واحد در قبال بیجاشدگان دسترسی یابیم. تا یکی دو ماه دیگر پالیسی و ستراتیژی که بتواند یک راه حل دراز مدت را برای بیجاشدگان پیش بین باشد به پارلمان افغانستان ارایه خواهیم داشت."

کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ گزارش می دهد که حدود 72 ملیون نفر در سرتاسر جهان در سال گذشته به خاطر عوامل مختلف مانند درگیری های مسلحانه، حادثات طبیعی و یا هم پروژه های بزرگ انکشافی مجبور به مهاجرت شده اند.

آلمان بررسی تقاضای پناهندگی را سرعت می بخشد

هنس پیتر فریدریش، وزیر داخله آلمان می خواهد با اتخاذ تدابیر فوری، افزایش تقاضای پناهندگی را متوقف کند. او گفته است قبل از همه در آینده نباید متقاضیان پناهندگی از "کشورهای مطمین" به آسانی به آلمان بیایند.

دلیل اتخاذ تدابیر فوری برای متوقف کردن ورود مهاجرین، افزایش آشکار شمار متقاضیان پناهندگی از دو کشور صربستان و جمهوری مقدونیه در آلمان است. در ماه گذشته تقریباً 2400 تن از شهروندان این دو کشور به آلمان آمده اند تا در این جا تقاضای پناهندگی بدهند.

این در حالی است که براساس معلومات وزارت داخله آلمان، امکان قبولی پناهندگان از این دو کشور صفر است. در جمله 575 مورد قبولی تقاضاهای پناهندگی در آلمان در ماه سپتمبر، یک شهروند صربستان و یا جمهوری مقدونیه نیز شامل نبوده است.

بررسی فوری و برگشت فوری

هنس- پیتر فریدریش، وزیر داخله آلمان

براساس گزارش وزارت داخله آلمان، 45 هزار تن منتظر جواب تقاضا پناهندگی شان در این کشور به سر می برند. وزیر داخله آلمان می خواهد با اتخاذ سه تدبیر مشخص شمار متقاضیان پناهندگی را کاهش دهد.

او در این باره توضیح داد: "اولاً باید بررسی تقاضای پناهندگی تا حد ممکن به سرعت انجام شود؛ دوم، متقاضیانی که شرایط لازم را ندارند، باید به زودی به کشورهای شان بازگشت داده شوند، و سوم ما باید در سطح اروپا در این راستا فعالیت کنیم که بار دیگر مقررات ویزا برای شهروندان صربستان و مقدونیه وضع شود".

مقام های امور خارجی و ایالت های آلمان در رابطه با رد و پذیرش مهاجرین غالباً با مشکلات زیاد مواجه هستند. برای بررسی فوری تقاضای پناهندگی، شمار کارمندان دفاتر مربوطه قرار است در ایالت های آلمان افزایش یابد. علاوه بر آن در نظر گرفته شده است که نیروی پولیس آلمان فدرال داخل عمل شود تا جریان بررسی تقاضای پناهندگی سرعت یابد و برای اخراج متقاضیان پناهندگی، ایالت های جداگانه آلمان مسوول  هستند.

از دید وزیر داخله آلمان، اتحادیه اروپا باید در این زمینه فعالانه اقدام کند. او گفت برای کاهش شمار متقاضیان از کشورهای بالکان، با ریاست شورای اتحادیه اروپا در تماس شده است. شورای وزرای داخله قبل از این در ماه اپریل همین سال تصمیم های لازم را در همین رابطه گرفته است که باید عملی شوند.

برنامه اسکان مجدد آلمان برای پناهجویان

آلمان کسانی را که مشمول برنامه اسکان مجدد می شوند، از اردوگاه های مهاجران مستقیما به آلمان می آورند. این پناهجویان اجازه دارند به صورت قانونی و برای همیشه در آلمان باقی بمانند.

برای بسیاری مهاجران رسیدن به اروپا به یک خیال و رویا می ماند. شمار زیادی در جستجوی یک پناهگاه به کام مرگ می روند که این بیشتر برای بزرگ سالان، زنان و کودکان صادق است. تنها در سال 2010، شمار پناهجویانی که می خواستند بحیره مدیترانه را عبور کنند و در این راه جان سپردند، به 1500 نفر می رسید.

اندریا کوتن از سازمان غیردولتی "پرو اسیل" که برای حمایت از پناهجویان کار می کند، می گوید: «برای سال ها آلمان به خاطر مسوولیت های بین المللی اش در برابر سیاست مهاجران زیر فشار قرار می گرفت که انسان ها را با رنج های شان تنها می گذارد. بنابراین، ما می توانیم از فیصله وزیر داخله برای مشارکت در برنامه اسکان مجدد به گرم ترین شکل استقبال کنیم».

برنامه اسکان مجدد آلمان

مهاجران با قبول خطرات خود را از طریق بحر به اروپا می رسانند.

اسکان مجدد در سیاست مهاجران جمهوری فدرالی آلمان یک برنامه کاملاً نو است. کسانی که مشمول برنامه اسکان مجدد می شوند از اردوگاه های مهاجران در ترکیه یا تونس گرفته شده و مستقیماً به آلمان آورده می شوند. آنها اجازه دارند در این جا باقی بمانند. این باقی ماندن کاملاً قانونی و طبعاً برای همیشه است.

البته بار اول در سال 2011 بود که آلمان شامل یک همکاری الزام آور گردید. اوه شونه مان، وزیر داخله ایالت نیدرزاکسن در حاشیه یک ملاقات ویژه گفت: «سازمان مهاجران ملل متحد باید ما را یک شریک قابل اعتماد بشمارد. بنابراین ما، وزرای داخله 16 ایالت آلمان، سالانه پذیرش دایمی 300 پناهجو را قبول کردیم».

روز سه شنبه (18 میزان 1391/ 9 اکتوبر 2012) میدان هوایی هانوور، ورود 150 زن، مرد و کودک عراقی را خیر مقدم گفت که برای این برنامه پناهجویان انتخاب شده بودند. مطابق به معیارهای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، این پناهجویان عراقی به طور خاص نیاز به حمایت داشتند. یک کمیسون آلمانی بعد از ارزیابی های بسیار جدی چنین تصمیمی گرفت. اکنون برای این «انتخاب شدگان» زندگی نو آغاز شده است، زندگی توام با صلح و امنیت.

چشم اندازها در یک کشور بیگانه

اکثر این نوواردان هنگام آخرین جنگ های عراق به ترکیه فرار کرده بودند. برگشت آنها به کشور، به مثابه اعضای اقلیت مذهبی آسوری ها و کلدانی ها، ممکن نیست. ترکیه کمتر می تواند در برابر جریان قوی مهاجران تاب بیاورد. 50000 مهاجر سالانه از مناطق جنگی و جنگزده آسیا و افریقا برای رفع نیازهای عاجل شان به ترکیه می روند.

اندریا کوتن می گوید: «بسیاری آدم ها صرف برای یک ماه پناه نمی جویند، بلکه برای سال ها به این کار روی می آورند و آنهم بدون هرگونه امنیت حقوقی. چیزی نادری نیست که در این اردوگاه های پناهندگان کودکانی به دنیا می آیند. باید به چنین خانواده هایی چشم انداز زندگی را پیشکش نمود».

وزیر داخله ایالت نیدرزاکسن: سالانه 300 پناهجو را قبول می کنیم.

چشم انداز زندگی در یک کشور خارجی، کار ساده ای نیست. درعین زمان آلمان نیز چنین تجربه ای دارد. بین سال های 2009 و 2010 جمهوری فدرالی آلمان در یک مورد خاص قراردادی برای 2500 مهاجر عراقی بست. آنها نیز باید برای همیشه در آلمان باقی می ماندند. با این هم بسیاری آنها با رسیدن به این وطن جدید شان تا امروز به مشکلات مواجه اند. مشکلات زبانی و بی کاری همچون موانعی بر سر راه ادعام موفقانه آنها قرار گرفته اند.

کورس زبان و اجازه کار

سیاست گذاران از این تجارب اطلاع دارند. وزیر داخله نیدرزاکسن در صحبتی با دویچه وله اطمینان داد که «ما مطمین هستیم که کمک ها جهت ادغام شدن مهاجران عراقی موثر واقع می شوند». قبلاً تدابیری گرفته شده است تا مهاجران را برای زندگی در کشور جدید شان آماده سازد. مددگاران اجتماعی آلمانی در ترکیه سفر کرده اند تا به پناهجویان در آنجا در مورد آینده آنها در آلمان صحبت کنند و نخستین جملات آلمانی را با آنها تکرار کنند.

پناهجویان عراقی که اکنون در «اردوگاه مرزی فردیناند» به سر می برند، دو هفته را در آنجا می گذرانند. پس از آن در مناطقی مانند ایالت هسن، بایرن، براندنبورگ، راینلند فالس، زاکسن و زاکسن انهالت می آیند تا آموزش های حرفه یی و شهادتنامه های آنها در آلمان به رسمیت شناخته شود و به زودی به کار استخدام گردند. این مهاجران باید در موقعیتی قرار بگیرند که پول مخارج شان را پیدا کنند . قرار است آنها به طور دایمی در آلمان بمانند.

اندریا کوتن به این نظر است که سرانجام ادغام موفقانه این پناهجویان بستگی به حمایت از آنها دارد، به طور مثال «آیا مردم در مورد اداره های کاریابی، در مورد این که مهاجران بلافاصله در آلمان کار کرده می توانند به آنها اطلاع می دهند. زیرا ادغام در عین زمان تنها در بازار کار ممکن شده می تواند».

تجارب آلمان از اسکان مجدد در مراحل کاملاً آغازین آن می باشد. در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی، جمهوری فدرالی آلمان به پناهجویان کمتر حق اقامت دایمی می دهند. به طور مثال سویدن سالانه 1800 پناهگزین را می پذیرد که شش چند قبولی پناهجویان در آلمان است.

Greek anti-fascist protesters 'tortured by police' after Golden Dawn clash

Fifteen people arrested in Athens says they were subjected to what their lawyer describes as an Abu Ghraib-style humiliation

Fifteen anti-fascist protesters arrested in Athens during a clash with supporters of the neo-Nazi party Golden Dawn have said they were tortured in the Attica General Police Directorate (GADA) – the Athens equivalent of Scotland Yard – and subjected to what their lawyer describes as an Abu Ghraib-style humiliation.

Members of a second group of 25 who were arrested after demonstrating in support of their fellow anti-fascists the next day said they were beaten and made to strip naked and bend over in front of officers and other protesters inside the same police station.

Several of the protesters arrested after the first demonstration on Sunday 30 September told the Guardian they were slapped and hit by a police officer while five or six others watched, were spat on and "used as ashtrays" because they "stank", and were kept awake all night with torches and lasers being shone in their eyes.

Bruising on the protester's leg

Some said they were burned on the arms with a cigarette lighter, and they said police officers videoed them on their mobile phones and threatened to post the pictures on the internet and give their home addresses to Golden Dawn, which has a track record of political violence.

Golden Dawn's popularity has surged since the June election, when it won 18 seats in parliament; it recently came third in several opinion polls, behind the conservative New Democracy and the leftwing party Syriza.

Last month t that victims of crime have been told by police officers to seek help from Golden Dawn, who then felt obliged to make donations to the group

One of the two women among them said the officers used crude sexual insults and pulled her head back by the hair when she tried to avoid being filmed. The protesters said they were denied drinking water and access to lawyers for 19 hours. "We were so thirsty we drank water from the toilets," she said.

One man with a bleeding head wound and a broken arm that he said had been sustained during his arrest alleged the police continued to beat him in GADA and refused him medical treatment until the next morning. Another said the police forced his legs apart and kicked him in the testicles during the arrest.

"They spat on me and said we would die like our grandfathers in the civil war," he said.

A third said he was hit on the spine with a Taser as he tried to run away; the burn mark is still visible. "It's like an electric shock," he said. "My legs were paralysed for a few minutes and I fell. They handcuffed me behind my back and started hitting and kicking me in the ribs and the head. Then they told me to stand up, but I couldn't, so they pulled me up by the chain while standing on my shin. They kept kicking and punching me for five blocks to the patrol car."

The protesters asked that their names not be published, for fear of reprisals from the police or Golden Dawn.

A second group of protesters also said they were "tortured" at GADA. "We all had to go past an officer who made us strip naked in the corridor, bend over and open our back passage in front of everyone else who was there," one of them told the Guardian. "He did whatever he wanted with us – slapped us, hit us, told us not to look at him, not to sit cross-legged. Other officers who came by did nothing.

"All we could do was look at each other out of the corners of our eyes to give each other courage. He had us there for more than two hours. He would take phone calls on his mobile and say, 'I'm at work and I'm fucking them, I'm fucking them up well'. In the end only four of us were charged, with resisting arrest. It was a day out of the past, out of the colonels' junta."

In response to the allegations, Christos Manouras, press spokesman for the Hellenic police, said: "There was no use of force by police officers against anyone in GADA. The Greek police examine and investigate in depth every single report regarding the use of violence by police officers; if there are any responsibilities arising, the police take the imposed disciplinary action against the officers responsible. There is no doubt that the Greek police always respect human rights and don't use violence."

Sunday's protest was called after a Tanzanian community centre was vandalised by a group of 80-100 people in a central Athens neighbourhood near Aghios Panteleimon, a stronghold of Golden Dawn where there have been many violent attacks on immigrants.

According to protesters, about 150 people rode through the neighbourhood on motorcycles handing out leaflets. They said the front of the parade encountered two or three men in black Golden Dawn T-shirts, and a fight broke out. A large number of police immediately swooped on them from the surrounding streets.

According to Manouras: "During the motorcycle protest there were clashes between demonstrators and local residents. The police intervened to prevent the situation from deteriorating and restore public order. There might have been some minor injuries, during the clashes between residents, protesters and police."

Marina Daliani, a lawyer for one of the Athens 15, said they had been charged with "disturbing the peace with covered faces" (because they were wearing motorcycle helmets), and with grievous bodily harm against two people. But, she said, no evidence of such harm had so far been submitted. They have now been released on bail of €3,000 (£2,400) each.

According to Charis Ladis, a lawyer for another of the protesters, the sustained mistreatment of Greeks in police custody has been rare until this year: "This case shows that a page has been turned. Until now there was an assumption that someone who was arrested, even violently, would be safe in custody. But these young people have all said they lived through an interminable dark night.

Dimitris Katsaris, a lawyer for four of the protesters, said his clients had suffered Abu Ghraib-style humiliation, referring to the detention centre where Iraqi detainees were tortured by US soldiers during the Iraq war. "This is not just a case of police brutality of the kind you hear about now and then in every European country. This is happening daily. We have the pictures, we have the evidence of what happens to people getting arrested protesting against the rise of the neo-Nazi party in Greece. This is the new face of the police, with the collaboration of the justice system."

One of the arrested protesters, a quiet man in his 30s standing by himself, said: "Journalists here don't report these things. You have to tell them what's happening here, in this country that suffered so much from Nazism. No one will pay attention unless you report these things abroad."

Greece: police protects fascists, more racist attacks, more police pogroms, more clashes with fascists

in the evening of Sunday, Sep 30th the third anti-fascist motorcycle patrol spotted nazis in the area of Amerikis Square in Athens and clashed with them. Soon thereafter, the anti-fascists were brutally attacked by the police. Many antifascists were injured and 23 arrested. Next day, approximately 300 people gathered in the courthouse of Athens in solidarity with the arrested. When the imprisoned anti-fascists exited the building to to be transferred back to the police HQ, the police attacked the gathering, chasing people inside the courthouse’s yard and then in the nearby streets. Approx. 20 more people were detained during the police operation. In total, 4 people were arrested and they will appear in the court on Tuesday morning

On Saturday September 29, in the city of Volos, in  Thessaly, a nazi gathering took place at the office of the Nazi group Golden Dawn. Soon people gathered and start shouting anti-Nazi slogans and booing, tension emerged and the MP of Golden Dawn Illiopoulos pulled the gun that he carries.

On Monday afternoon (October 1sr), 50 members of the “Patriotic Movement”, fraction of the Gloden Dawn party, gathered outside Paranesti Immigrant Detention Center, near the city of Drama. One of them fired two gunshots against the detention center…

Some days ago, antifascists managed to cancel an announced action of the Glolden Dawn nazi party in the open market of the town of Arta and on Friday September 28 antifascists cancelled a nazi demo in the town of Kozani. On Monday October 1st, clashes between nazis and antifascists took place in the town of Serres.

The racist attacks continue: the last one took place on Sunday in the town of Eleusina, were two immigrants from Pakistan were beaten by fascists. The racist attacks since the beginning of 2012 are more than 600… And on Monday October 1st, police forces launched a “Zeus Xenios” operation in the town of Patras.

In the town of Thessaloniki there was a minor incident too, when few fascists tried to terrorize immigrant street-vendors in the center of the city.

http://clandestinenglish.wordpress.com

P.S. 1: Police has also started attacking squats in Greece. Delta squat was evicted in September 12, last Sunday a squat was evicted in the town of Veroia, and rumor has it that Yfanet squat in Thessaloniki will be the next. Yfanet is an important place were, for example, David Graeber, John Holloway, George Caffentzis and Silvia Federici, among others, have given speeches the last years...

P.S. 2: Police violence is raising. Police forces use extreme violence in many occasions. On September 9th there was a demonstration against an announced open-pit gold mine in Chalkidiki. People from the nearby villages and people from Thessaloniki, Athens and other towns clashed for two hours with riot police inside the forest of Skouries. Police forces targeted demonstrators with tear-gas cartouches, shooting them directly on the demonstrators. As a result, many demonstrators suffered burns in their bodies, legs and arms and one demonstrator had his injured spleen removed after surgery. He remains in hospital...   

You probably realize the importance of antiracist/antifascist/anticapitalist solidarity actions throughout Europe...