Greek “Hospitality”: 30 new huge detention centres and massive police raids

The Minister of Citizen Protection is planning to “clean” the city centre of the Greek capital from the immigrants and “host” them in the new detention centres he has announced to create in all over Greece in the near future.

Today he had a meeting with the Greek Police and announced massive sweep operations starting tomorrow. We already see a massive police presence in public space and daily arrest all over Athens. The question is, how can the police raids we already observe every day become more huge and worse?

Ακόμα και η φιλοξενία έχει τα όρια της

http://nefelikas.wordpress.com/2012/03/27/hospitality/#comment-5464

افغان ها در صدر متقاضیان پناهندگی در اروپا

افغان ها در صدر متقاضیان پناهندگی در اروپاافغان ها در صدر متقاضیان پناهندگی در اروپا

شمار متقاضیان پناهندگی در کشورهای اروپایی افزایش یافته است. در سال 2011 در 27 کشور عضو اتحادیه اروپا، 301 هزار تن تقاضای پناهندگی داده اند در حالی که یک سال قبل اش، این رقم 259 هزار تن بود.

دفتر آمار اتحادیه اروپا در لوگزامبورگ، با ارایه گزارش سالانه تقاضای پناهندگی در کشورهای اروپایی، گفته است که بیشترین تقاضای پناهندگی را افغان ها داشته اند. 9 درصد کل متقاضیان پناهندگی در سال گذشته را افغان ها تشکیل می داده اند.

براساس آمار اتحادیه اروپا، شمار متقاضیان پناهندگی از روسیه شش درصد و شمار متقاضیان پناهندگی از  کشورهای پاکستان، عراق و صربستان، هر یک پنج درصد بوده است.

براساس گزارش دفتر آمار اتحادیه اروپا، حدود 90 درصد از متقاضیان پناهندگی در اروپا کسانی بوده اند که برای نخستین بار چنین درخواستی داده اند.

بیشترین تقاضای پناهندگی در فرانسه و آلمان

جزیره لامپیدوسای ایتالیا در سال گذشته شاهد ورود سیل آسای مهاجرین بود.

بیشترین تقاضای پناهندگی در فرانسه داده شده است و در درجه دوم آلمان قرار دارد. تقاضای پناهندگی در سال 2011 در فرانسه 56 هزار و 300 مورد بوده و در آلمان 50 هزار و 300 مورد بوده است.

افغانستان با 7299 متقاضی پناهندگی، در آلمان در صدر قرار داشته است. از عراق 5441، از ایران 3030، از سوریه 2417، از پاکستان 2145 و از فدراسیون روسیه 1534 تن در آلمان تقاضای پناهندگی داده اند. 1456 تن دیگر از ترکیه در آلمان تقاضای پناهندگی داده اند.  

در مقایسه با نفوس کشورها، مالتا، لوگزامبورگ، سویدن، بلجیم و قبرس، بیشترین شمار تقاضا پناهندگی را در سال 2011 داشته اند.

در سال 2011 در 27 کشور عضو اتحادیه اروپا، در مورد 237 هزار و 400 تقاضای پناهندگی در همان مرحله اول تصمیم گرفته شده است که 75 درصد آنها جواب رد دریافت کرده اند.

دادگاه حقوق بشر اروپا بلژیک و یونان را محکوم کرد

در پی شکایت یک پناهجوی افغانی، دادگاه حقوق بشر اروپا در استراسبورگ دولت‌های بلژیک و یونان را به دلیل "رفتار غیر انسانی با یک پناهجو" محکوم کرد.

پناهجوی افغانی در سال ۲۰۰۹ از طریق یونان به بلژیک رفته و تقاضای پناهندگی کرده بود. وزارت کشور بلژیک اما این پناهجو را به یونان بازگرداند. بر اساس مدارکی که به دادگاه ارائه شده، پناهجوی افغانی در یونان زندانی شده و مورد اذیت و آزار قرار گرفته است. در حکم دادگاه حقوق بشر اروپا آمده است که مقامات بلژیک از "رفتار غیرانسانی" ماموران یونانی با پناهجویان آگاهند و نباید متقاضیان پناهندگی را به آن کشور باز گردانند. در این حکم همچنین آمده است که بلژیک و یونان باید ۳۸ هزار یورو به عنوان خسارت به پناهجوی افغانی بپردازند.

30 new detention camps announced, for 30.000 immigrants!

Posted by clandestina on 26 March 2012

M. Chrysohoidis, minister “of Citizen Protection”, announced today the creation of thirty detention lagers for immigrants in cooperation with the Ministry of Defense.

The minister had a meeting with the governors of 10 Greek prefectures to ask them if they agree to build detention centers in their areas and if they have specific facilities to offer for this purpose.

He also assured that the EU funding for these centers will be 250 million euros for the three following years.

For each detention lager a new independent police department will be created with personnel of 150 new police officers and also 70 private security men for every 250 immigrants detained.

According to the plan, each new detention center will be divided into four sector will capacity of 250 detained immigrants, i.e. 1,000 immigrants in each of the 30 lagers announced, a total of 30,000!

Charter flight UK to Afghanistan 28th March 00.10hrs

Mass deportation by charter flight to Afghanistan, 28th March

No Borders! Stop Deportations! | 25.03.2012 21:33

Was 26th March, postponed to 28th March, 00.10 hrs

Many people know that the UK has embarked in a disastrous war in Afghanistan, alongside the US and NATO.

What most people do not know, or are not aware of, is that the people who arrive in UK fleeing the war in Afghanistan are routinely detained, denied protection and sent back to Afghanistan, on regular charter flights London - Kabul: there is a deportation charter flight to Afghanistan about every two weeks– charters to Afghanistan are the most regular of the mass deportation flights from the UK.

Usually young boys are left to stay in UK until they turn 18, then they are told they have to go back; if they don’t go they are arrested and put forcibly on a plane.
Aziz Hussini, aged just 18, is in detention, due to be forcibly removed from the UK to Afghanistan on this charter flight. Agents of the UK Border Agency arrested Aziz on his wedding day in Glasgow, snatching him at the Registry Office. His fiancée Gemma is a British citizen. Aziz arrived in the UK in 2009 as an unaccompanied minor. Perhaps the UK government thinks that no one in this country cares what happens to refugee children when they reach 18, that we are all happy to see them kicked out of care and into the refugee camps of Afghanistan. His friends and devastated fiancée have set up a campaign to stop him being deported and to have him released.
 http://www.ncadc.org.uk/campaigns/aziz_hussini/index.html

Aziz was first booked on a charter flight due to depart the UK on the 12th of March. The flight was cancelled at the last moment because Reliance had concerns about the safety of its employees, due to worsening security situation in the aftermath of the massacre of 17 innocent Afghan civilians by a US soldier. Reliance is the private security firm who took on the dirty work to carry out deportation, after G4S private security killed Jimmy Mubenga during a deportation attempt. If it is dangerous for private security guards to fly to Afghanistan, how can it be safe for Afghan refugees? How can it be safe for a 18 years old who has lost all contact with his family and has no support there?
Next they booked Aziz on a charter flight the 26th of March, that has now been postponed to the 28th of March, 00.10 hrs, for unknown reasons.

Many times the Afghans struggle before they are deported, they don’t want to be sent back, they go on hunger strike, but there is very little publicity around the issue. Many Afghans are detained and put on the ‘fast track’, which further curtails their right to obtain proper legal representation. The ‘fast track’ procedure for asylum cases was introduced supposedly to deal with claims that are straightforward or clearly unfunded: so how can people from a country at war be put on the fast track? How can exiles be deported to a country at war anyway? In fact, most European countries do NOT usually deport people to countries at war: it’s only the UK, Sweden, Norway, Denmark and the Netherlands who do. Note that until quite recently people fleeing war were normally left to stay in the UK on humanitarian grounds, if they weren’t granted asylum: it is only from the eighties and Thatcher era that the UK government began to tighten the screw, build prisons for immigrants and deport people to war zones. The subsequent Labour and Tori governments have continued to curtail the rights of migrants and refugees. To obtain refugee status in the UK became increasingly difficult and nearly nobody is given humanitarian protection nowadays. Then the UK in the past deported Jews to Nazi Germany.

Despite, or perhaps because of their military involvement in Afghanistan, the UK authorities are very reluctant to give protection to the Afghans who arrive in the UK, and for Afghans to be recognized as refugees by the UK is extremely difficult. According to the Home Office, if somebody is not safe, say, in Helmand, he can safely relocate in Kabul, which is total bullshit: there is no part of Afghanistan that is safe, the country is destroyed by a war of 30 years and life expectancy is of 45 years only, the lowest in the world. Afghani casualty figures are higher than at any time since the invasion, and up 8% on last year. The Taliban explode car bombs and send suicide bombers everywhere, they have carried out major attacks in Kabul and other parts of the country under control of the US and Afghan army. The Taliban are held responsible by NATO for the majority of civilian casualties. However, the casualties numbers provided are angrily disputed by Afghan sources, including political figures and human rights agencies, who are accusing the UNAMA February report of grossly underestimating the civilian casualties by the US and their allies. Civilian casualties are however on the rise and amount to over 3000 in 2011. The recent massacre of 17 innocent civilians including 9 children, allegedly by one US soldier who was allegedly drunk or had gone crazy – and is now being tried in the US and ‘does not remember anything, the bodies were burned, may not be the work of one man only… Sgt Robert Bales killings seem to fit in a pattern of raids on civilians’ homes, random shootings and arbitrary killings that have exacerbated the Afghans. In recent months several US and coalition soldiers have been killed, not by insurgents but by Afghan soldiers. The burning of a pile of Qur'ans and other Islamic books by some US troops provoked a wave of protests and riots all over the country that left 24 Afghans and 6 American soldiers dead. Despite the planned deployment of US and coalition forces by 2014, the top U.S. commander in Afghanistan John Allen said he believes American troop withdrawals should stop in 2013, keeping at least 68,000 by 2014, in contradiction of Obama administration plans to have combat troops out by that year.

After the invasion of the Russian Army in 1979, there were 7 million Afghan refugees around the world, most in Pakistan and Iran. After the ousting of the Taliban in 2001, almost 5 million people went back to Afghanistan. In the following years, another wave of refugees left Afghanistan due to the ongoing hostilities. Nearly one in three of the world refugees come from Afghanistan. The UNCHR and other refugee agencies have admitted failure in providing for the refugees who have returned, who mostly fail to reintegrate and live in abject poverty in slums and camps. Several, including many children, have died of cold and deprivation during the Winter months. Most Afghans refugees live in poverty in neighbouring countries but Pakistan now want to deport the Afghans in irregular position back en masse by 2013. Only a minority of Afghan refugees make it to Europe, and a small minority make it to the UK. Almost all are young men and underage boys, very few families arrive here, women and girls often do not make it this far due to the harshness and brutality of European border controls, but there are many Afghan women stuck in Athens for instance.

The Bush administration* decided to invade Afghanistan in pursuit of Osama Bin Laden. First they demanded the Taliban to hand Bin Laden over, in the wake of the 9/11 massacres of 2993 people. The Taliban asked for evidence of Bin Laden involvement, the US did not have any so they invaded the country and ousted the Taliban, replacing it with the corrupted puppet government of Hamid Karzai. To this day there is no evidence whatsoever that Bin Laden or al Qaida were behind the 9/11 attacks. Originally the US secret services helped set up Al Qaida, for the purpose of fighting the Russians, but there are ongoing relations between CIA and Al Qaida to this day.
Many engineers and experts in demolitions claim that the Twin Towers could only have collapsed the way they did the in a controlled demolition, and they are calling for a truly independent investigation.

With the end of the Cold War a very essential element in rallying popular support for war went missing: the enemy. It was therefore imperative for the US military-industrial complex to find another powerful enemy and provide the justification for their wars under the banner of the War on Terror. What the Bush administration* did in Iraq: they went for Saddam, destroyed the country for some weapons of mass destructions that did not even exist, and made over 2.000.000 refugees. The real reason for that war was that they wanted the Iraqi oil. In Afghanistan they want to build some gas pipelines to get the gas of the region.

Refugees are hostages in the endless imperialistic war for exploitation of resources. Unwanted by the same Western governments who caused the war in the first place, they are liable to be detained in special prisons for immigrants and often are sent back to the dangers they tried to escape; asylum procedures have become more and more of a complicated farce and a façade. As the government sets targets of people to be deported, many asylum seekers are refused for the mere purpose of meeting those targets. For Afghans as I said it is very difficult to get asylum. Many Afghan refugees know that, and do not even bother to apply for asylum. some cannot apply because they have fingerprints in other countries. They live ‘illegally’ in the UK, open to exploitation and always afraid to be caught in Gestapo-style raids by UKBA officers and police on workplaces, underground stations and people’s homes.
Mass deportations from the UK to Iraq have stopped also thanks to a sustained political campaign both in UK and Iraq. Sadly mass deportations to Afghanistan continue. We need to raise the issue, build resistance and step up the fight.

Notes:
*just a name, George W Bush was only a puppet in the hands of others, unlike his father who is a man of importance

Links:
Known as Operation Ravel, the charter flights to Afghanistan are the most regular of the mass deportations from the UK, taking place roughly once a fortnight and usually involving two coaches of deportees. Detainees are given Removal Directions (RDs) with a standard flight number ‘PVT008′. Companies known to have participated in these flights over the years include Hamburg International Airlines and more recently, Lufthansa-owned BMI. Notorious coach company, WH Tours, based in Crawley, provide transport to the airport.
 http://stopdeportations.wordpress.com/afghani/

اطلاعه

قابل توجّه همه مهاجران وهموطنان عزیز افغان اینکه دولت یونان با آین همه بی توجّهی که به وضعیت مهاجران و پناهجویان دارد ،ندادن حق وحقوق به مهاجران وپناهنده گان به انها تصمیم گرفته است تادرهرمنطقه پلیس قراردهد تامهاجران رابررسی کرده وحتّی داخیل خانهای مهاجران وکسانیکه کارت سرخ ومدرک ندارند انها راجمع کرده وبه اردوگاهی که بیرون ازآتن دٌرست شده انتقال دهند ومهاجرانی که ازکشورهای هستند که دریونان سفارت دارند به مراحل قانونی ردّمرز شان کنند وکسانیکه که سفارت دریونان ندارند مدارک ویادرخواست پناهنده گی نکرده اند را دراُردوگاهی که بیرون ازآتن دُرست شده نگهداری کنند واین رویش وتصمیم راکه گرفتند برای مهاجران خیلی خطرناک ورنج آوراست همچنین درسال 2009 که این تصمیم وقانون راگذاشته بودند ازتمام مراکزها وحتّـی خانه های مهاجرآن رامورد بررسی قرارداده بودند.
قابل ذکراست که هموطنان افغان ما به هیچ وجه نه میخواهند درکشور یونان زندگی کنند چون در کشوریونان هیچ مهاجری ازحق وحقوقی پناهنده گی برخوردارنیست وهزاران دربدری دیگر به همین دلیل اکثرآ هموطنان افغان ما دریونان بدون مدارک زندگی میکنند چونکه نه میخواهند دریونان درخواست پناهنده گی دهند به فکر رفتن به دیگرکشورهای اُروپای هستند .
کمیته افغانهای مقیم یونان به اطلاع عموم مهاجران وهموطنان افغان میرساند ان عدّه از کسانیکه مدرک ندارند وانهای که برگه های یک ماهه دارند مراقب باشند چون برگه های یک ماهه مدرکی است که باید کشور را ترک نمایند ویا تصمیم بگیرند تا خودرا به پلیس معرّفی کرده و درخواست پناهنده گی کنند ویا از کشور خارج شوند.
چطور ازکشورخارج شود اسان نیست؛ همه میدانیم که درخواست پناهنده گی سیاسی که مقدّمه اش کارت سرخ است هم آسان نیست؛ فعلاٌ چون درپلیس مرکزی تعداد مهاجران زیادی است که درخواست پناهنده گی میکنند هر روزو شب که به صف هستند ولی پلیس فقط هفته یکبارده نفر الی بیست نفر قبول میکند.
دارای مدرک قانونی کسانی هستند دریونان که کارت سرخ ویا پناهنده گی سیاسی اجتماعی انسانی وکارت سبز که ویزای کارگری دارند هستند پس هموطنان عزیز افغان مامراقب باشید.
جهت اطلاعات بیشتر ورهنمای بیشترشما هموطنان افغان میتوانید به آدرس دفتر کمیته افغانهای مقیم یونان واقع درإکسارخیا خیابان آراخوویس پلاک 45/ و47/ویا باشماره تلفن دفتر 2111830810/تماس حاصل فرمایید ویا ازطریق سایت های اینترنیتی باما ارتباط برقرارکنید دراین راستا نیاز به همکاری تک تک شما هست تا بتوانیم مشکلات خود مان را وکسانیکی به کمک نیاز دارند دست دردست هم داده کمک کنیم ومن الله توفیق. 

Να σταματήσουμε το προεκλογικό πογκρόμ

Thu, 22/03/2012 - 17:02

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια επικοινωνιακή μεθόδευση, μια ενορχηστρωμένη απόπειρα της μνημονιακής κυβέρνησης και των δημοσιογραφικών της φερέφωνων να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα εν όψει των επερχόμενων εκλογών. Σε αυτή την εκστρατεία φόβου δεν κρατούν ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, την παραμικρή επίφαση δημοκρατικότητας που θα τους διαχώριζε από την ακροδεξιά: σκοπός τους είναι οι ρατσιστικές κραυγές να σκεπάσουν κάθε φωνή αντίστασης.

 

Έχοντας απέναντί τους μια κοινωνία που αγωνιά, αλλά ταυτόχρονα αγωνίζεται, μια κοινωνία που μαζικά πλέον τους γυρνάει την πλάτη, ο αυταρχισμός και ο ρατσισμός είναι οι μοναδικές εφεδρείες που τους απομένουν. Γι' αυτό σήμερα επιχειρούν να κατασκευάσουν το νέο “εσωτερικό εχθρό”στο πρόσωπο των μεταναστών και μεταναστριών. Γι' αυτό ενοχοποιούν τους μετανάστες για τα προβλήματα που η δική τους πολιτική δημιουργεί. Γι' αυτό προωθούν τη λογική της συλλογικής ευθύνης και του στιγματισμού των μεταναστών. Γι' αυτό εισηγούνται νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γι' αυτό ανέχονται και υποθάλπτουν τη δράση των φασιστικών συμμοριών.
Γιατί φοβούνται την κοινωνία της αλληλεγγύης και της αντίστασης Κι επειδή φοβούνται την κοινωνία, τη θέλουν φοβισμένη και αμέτοχη.

 

Δεν υποχωρούμε στο ρατσιστικό μίσος!

 

Ξέρουμε ότι την εγκληματικότητα τη γεννούν η φτώχεια, η πείνα και η απελπισία. Την εξαθλίωση την εντείνουν οι πολιτικές εξαίρεσης δικαιωμάτων των μεταναστών και η κατάργηση κάθε μορφής κοινωνικής προστασίας. Ξέρουμε ότι οι αντικοινωνικές πολιτικές, που πλήττουν τόσο τους ντόπιους όσο και τους μετανάστες εργαζόμενους-ες, είναι που τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο τουαποκλεισμού, της αστικής υποβάθμισης και της παραβατικότητας της φτώχειας

Ξέρουμε ότι εκείνοι που ενοχοποιούν τους εξαθλιωμένους για την εξαθλίωση τους δεν είναι παρά εκείνοι που βυθίζουν την κοινωνία στην φτώχεια, την ανεργία και τον αυταρχισμό. Ξέρουμε ότι, τελικά, το μόνο που επιδιώκουν είναι να κρύψουν την φτώχεια και την τοξικοεξάρτηση, να τις απωθήσουν σε άλλες περιοχές της πόλης.

Ξέρουμε ότι στόχος τους δεν είναι μόνο οι μετανάστες. Ότι εάν αφήσουμε τους μετανάστες να γίνουν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης, ανοίγουμε το δρόμο για τη στοχοποίηση όλων όσων αγωνίζονται.

 

Προτάσσουμε την αλληλεγγύη και τον κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών για ζωή με αξιοπρέπεια, για ζωή με δικαιώματα!

 

Απαιτούμε:
Νομιμοποίηση των μεταναστών-ριών, Άσυλο στους πρόσφυγες
Δικαίωμα στη στέγη, σίτιση, περίθαλψη για όλους και όλες
Κανένας εργαζόμενος χωρίς ασφάλιση, Κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά!
 

Όλοι και όλες στη Συναυλία και τη Διαδήλωση που οργανώνονται από αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, σωματεία και λαϊκές συνελεύσεις, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού,
το Σάββατο 24 Μάρτη, στις 3 μ.μ στην Πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά)
 

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, 21/3/2012

Αναβλήθηκε για μια ακόμα φορά η δίκη των 3 νεοναζιστών

Αναβλήθηκε σήμερα για πέμπτη φορά η δίκη τριων νεοναζι που τον περασμένο Σεπτέμβριο πιάστηκαν «επαυτοφώρω» να μαχαιρώνουν μετανάστες. Αυτή τη φορά «ψυχολογικά προβλήματα» δεν είχε η γνωστή τηλεοπτική σταρ της Χρυσής Αυγής Θέμις Σκορδέλη. Αυτή, αφού πέτυχε την τελευταία αναβολή λόγω μελαγχολίας. ήταν εκεί. Ξαφνικά όμως ένας άλλος της εγκληματικής παρέας λόγω κρίσης άγχους ενόψει του δικαστηρίου έπαθε κολικό του νεφρού. , ένας συνήγορός τους ήταν απών και η δίκη ανεβλήθη τις 23 Μαίου.
Οι κατηγορούμενοι νεοναζί, επιδιώκουν με αυτές τις μεθοδεύσεις να αποφύγουν την εκδίκαση της υπόθεσης, αλλά είναι εξοργιστικό να δίνουν και να ξαναδίνουν αναβολές τα δικαστήρια, τη στιγμή που πολλές νεοναζιστικές ομάδες κάνουν εγκληματικές επιθέσεις κατά μεταναστών και μεταναστριών, αλλά και ελλήνων αντιρατσιστών, σχεδόν καθημερινά. Με τη σημερινή εξέλιξη, βρισκόμαστε μπροστά σε ουσιαστική αρνησιδικία και πλήρη ατιμωρησία, πράγμα που δίνει το ελεύθερο στους ίδιους ή άλλους τραμπούκους να λειτουργούν ατιμώρητα.
Αναρωτιώμαστε: Θα αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη στα  θύματα των ναζιστικών ομάδων στις οποίες περιλαμβάνεται η «Χρυσή Αυγή» που ανενόχλητες όλα αυτά τα χρόνια ασκούν την εγκληματική τους δραστηριότητα; Εμείς θα παλέψουμε ασυμβίβαστα για να τιμωρηθούν επιτέλους κάποιοι από τους ναζί δολοφόνους όποτε και αν γίνει η δίκη τους. Θα παλέψουμε ασυμβίβαστα για τη διάλυση των φασιστικών συμμοριών.
Με την ευκαιρία της 21 Μάρτη, Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Ρατσιστικών Διακρίσεων, η αντιφασιστική πρωτοβουλία «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» μαζί με δεκάδες μεταναστευτικές, κοινωνικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις οργανώνει το Σάββατο 24 του Μάρτη, στις 3 μ.μ. στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, (Κοτζιά) μπροστά στο Δημαρχείο, Αντιρατσιστική / Αντιφασιστική συναυλία και πορεία στη Βουλή. Ενωμένοι θα τσακίσουμε το φίδι που έχει ήδη εκκολαφθεί, πριν προλάβει να χύσει το δηλητήριό του. Καλούμε κάθε δημοκρατικό πολίτη, να πορευτεί μαζί μας στο δρόμο για να φράξουμε τα σχέδια της «Χρυσής Αυγής», όλων των φασιστικών συμμοριών και των υποστηρικτών και συνενόχων τους της στα κέντρα εξουσίας..
Αθήνα 20-3-2012 

Immigrants detention camp to be created in Kozani

Yesterday, Monday March 19, the Minister of Citizen Protection Michalis Chrisochoidis announced in the Greek Cabinet that a new immigrants’ detention camp will be created in Kozani.
The camp will be under the authority of Greek police and will be located in a former military base. The camp’s capacity will be 1,000 inmates.
This will be the first official detention camp in Greece. The responsibility for guarding the perimeter of the detention camp will be given to the Greek police, but according to unofficial info, a private security company will be contracted for the interior. 

Δολοφονική ρατσιστική επίθεση fascistic attack

Δολοφονική ρατσιστική επίθεση με στόχο και τη ληστεία δέχτηκε 25χρονος εργαζόμενος Αφγανός την προηγούμενη Παρασκευή στις 9 το βράδυ από 12μελή ομάδα της «Χρυσής Αυγής» στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Το αποτέλεσμα της ρατσιστικής αυτής επίθεσης ήταν να τον τραυματίσουν στο κεφάλι και να καταλήξει στο Νοσοκομείο όπου του έγιναν 18 ράμματα, ενώ του έκλεψαν και 400 ευρώ που ήταν ο μισθός του μήνα, καθώς και το κινητό του.
Το θύμα επέστρεφε από τη δουλειά του στο Ίλιον, όταν στην οδό Περγάμου η ομάδα τον πλησίασε δήθεν για να του ζητήσουν ένα τσιγάρο. Όταν αυτός τους είπε ότι δεν καπνίζει άρχισαν να τον περικυκλώνουν και να τον περιπαίζουν έως ότου βρέθηκαν σε απόσταση αναπνοής από το θύμα τους, φόρεσαν κουκούλες και άρχισαν να τον χτυπούν. Η εγκληματική τους όμως συμπεριφορά δεν σταμάτησε εκεί αλλά έφτασαν μέχρι να βγάλουν και μαχαίρι και να τον τραυματίσουν στο κεφάλι, ενώ από θαύμα σώθηκε το δεξί του μάτι. Μετά από την αποτρόπαια αυτή πράξη τους δεν δίστασαν ακόμη και να ληστέψουν το ανήμπορο θύμα τους. Το μηνιάτικό του από το ξυλουργείο που δουλεύει κατάληξε στα χέρια των κακοποιών, όπως και το κινητό του τηλέφωνο. Η Αστυνομία αν και ειδοποιήθηκε δεν έφτασε στον τόπο του συμβάντος και το θύμα των χρυσαυγιτών μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο από τους φίλους του. 

خودکشی پناهنده افغان در دانمارک / Young Afghan suicide in Denmark

28-old Eritrean Refugee died today in the new port of Patras

The young African man died a tragic death when a truck rolled over him today in the new port of Patras. The young Eritrean was trying to find a way out of Greece.

Πάτρα: Φορτηγό πολτοποίησε 28χρονο λαθρομετανάστη (Δείτε βίντεο και φωτό)

Είχε μπει κάτω από τις ρόδες του βαρέως οχήματος

Τελευταία ενημέρωση 18.10'
Την τελευταία του πνοή άφησε ένας 28χρονος Αφρικανός με καταγωγή από τη χώρα της Ερυθραίας όταν στην προσπάθειά του να κρυφτεί κάτω από το αμάξωμα φορτηγού αυτοκινήτου έχασε τη ζωή του.

Συγκεκριμένα και σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Πατρινός οδηγός του φορτηγού είχε μπει ήδη στο πάρκινγκ του νέου λιμανιού και είχε σταθμεύσει. Κατέβηκε και πήγε παρέλαβε το εισιτήριό του καθώς θα επιβιβαζόταν στο πλοίο της γραμμής για Ιταλία που θα απέπλεε στις 5 το απόγευμα.
Μόλις επέστρεψε έβαλε μπροστά το βαρύ όχημα και ξεκίνησε, όταν ξαφνικά άκουσε ένα θόρυβο κάτω από τις ρόδες του και κατέβηκε να δει τι είχε συμβεί όταν ήρθε αντιμέτωπος με το τραγικό θέαμα... Οι ρόδες του φορτηγού του, είχαν πολτοποιήσει το κεφάλη του άτυχου πρόσφυγα.

Άμεσα στο σημείο κατέφθασε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, πυροσβεστικά οχήματα αλλά και λιμενικοί. Δυστυχώς ο θάνατος του 28χρονου ήταν ακαριαίος. Την προανάκριση έχει αναλάβει και διενεργεί το Λιμεναρχείο Πατρών.
 Πρώτη ενημέρωση 17.09'
Τραγικό θάνατο βρήκε λίγο πριν τις 4.10 το απόγευμα οικονομικός πρόσφυγας όταν επιχείρησε να επιβιβαστεί σε νταλίκα η οποία είχε σταματήσει σε φανάρι στην Ακτή Δυμαίων, λίγο πριν εισέλθει στο νέο λιμάνι Πατρών, στο ύψος της Πειραικής Πατραικής.
Σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές το δυστύχημα συνέβη την ώρα που ο άτυχος πρόσφυγας επιχειρούσε να εισέλθει στην νταλίκα και ενώ είχε ανάψει πράσινο, με αποτέλεσμα ο οδηγός να θέσει αυτή σε κίνηση.

response to US soldier massacre in Kandahar

 It is a quiet night in the village of Panjwai, Kandahar. Children are sleeping next to their mothers in simple mud homes. The quiet night is disturbed by a sudden loud explosion. A terrorist has entered one of the homes, he sprays a rain of bullets on the unsuspecting children and mother. He is on a killing rampage, as his bullets splatter the children’s blood on the walls and floor. He does not even spare the two year old clinging on to his mother for dear life. He then proceeds to burning the deceased bodies by pouring chemicals on them. This terrorist does not wear a black turban on his head nor a beard on his face, instead he wears US military fatigues, with the American flag sewn next to his US staff sergeant badge.

On March 11th, at 2am in Panjwai, Kandahar, another massacre has taken place in the name of American democracy. In the next few hours, the mainstream media along with NATO’s propaganda arm attempt to paint this as an “isolated” incident by a “lone rogue soldier”, but the surviving witnesses tell a very different story. They mention several soldiers being present during the massacre. As disturbing facts and photos of scorched bodies of children emerge, it is evident that there is more to this act of terrorism by soldiers from the same troubled base (Joint Base Lewis-McChord) as the “Kill Team” soldiers. Looking at these repeat massacres over the last decade, it is evident that these are not isolated incidents and in fact, a direct result of not only the “training” of these soldiers, but the very nature of war and militarism itself.

The body of an Afghan child

Once again, just like the “Kill Team”, we the Afghan people receive shallow apologies from US and NATO officials with no real accountability of the system that creates these monsters.

It hasn’t even been over 24 hours since this bloodbath occurred, so how can we accept apologies for an intended massacre, our tears have not dried up yet, and they never will. The blood splattered on the walls of our houses, the scorched bodies of our children, the pain in our hearts will always be a reminder of the slaughter that took place in order to “liberate” us. We hope you hear this loud and clear, that in the process of our “liberation” you have made sure we can never be FREE from this misery unless you leave. We are living, breathing, dead bodies that have died with the ones we loved; although we still have not lost hope for unshackling our nation from these repressive hands that drop bombs not food, that kill not save lives, that take everything in exchange of a promise we never asked them to make. We do not wish to “endure” this “freedom” you have imposed upon us. The masses see this conflict through the eyes of the occupier, it’s time you see this pain through the eyes of the occupied.

Over 16 dead and 9 of them children, we are enraged by these ongoing atrocities. We are left with our throats dry, as we choke behind tears. And so we grieve worldwide as we hold vigils in multiple cities around the world to mourn our dead. We the people of the world are refusing to let this act of terrorism go unnoticed.

Refugees last breath

these refugees who were stuck in the sea for five days with out water and food from the video i understand that they were trying to cross turky to reach greece and the make the video with mobile and they ask each other about their last wish some of them sayd that they want to have the chance to live once again and they dont want to die and some  of them wish to have water to drink . 

قابل توجّه کلّیه افغانها درشهر اتن

قابل توجّه کلّیه افغانها درشهر اتن به اطلاع عموم هموطنان عزیز افغان میرسانیم که کمیته افغانهای مقیم شهر منچستر انگلیس مقدار لباسهای گرم زمستانه لطف نمودند بازحمات زیاد وفراوان ارسال نمودند در اتن برای همشهریان وخوانواده های افغانها که مشکیل دارند دراین سرمای زمستان وبچهای خردسال که دراین سرما لباسهای گرم برتن ندارند ومشکیل مالی دارند نمیتوانند لباس گرم تهیه نمایند کمیته افغانها مقیم یونان این لباسها را به خوانواده ها وکسانیکه که مشکیل دارند ونیازمند هستند درروز جمعه مورخه 9/3/2012/ازساعت :9:صبح اغاز به توضیح دادن لباس خواهد کرد همشهریان وهموطنان عزیز افغانی میتوانند به نشانی فلکه إکسارخیا خیابان آراخوویس پلاک وشماره 45/ و47/ کمیته افغانها مقیم یونان مراجعه کنند درصورت ندانستن ادرس میتوانید ازطریق سایتهای اینتیرنیتی باکمیته افغانها مقیم یونان درارتباط شوید

Ανακοίνωση

Στην δύσκολη οικονομική κρίση που υπάρχει κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν να αποκτήσουν τα απαραίτητα ρούχα για τις οικογένειες και παιδιά τους σε αυτό το κύριο χειμώνα.

Ο σύλλογος Αφγανών στην Αγγλία με την συνεργασία τον σύλλογο Αφγανών στην Ελλάδα ενημερώθηκαν για την δύσκολη κατάσταση των Αφγανών που ζουν στην Ελλάδα και μετά από αρκετές προσπάθειες μαζεύτηκαν κάποια ζεστά ρούχα για τις οικογένειες που τα έχουν ανάγκη.

Αν γνωρίζετε οικογένειες και παιδιά που έχουν μεγάλη ανάγκη για τα ζεστά ρούχα μπορείτε να τους πείτε να απευθυνθούν στη Επιτροπή Αφγανών στην Ελλάδα, δύστυχος αυτά τα ρούχα είναι περιορισμένα και είναι σαφής ότι θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια.

Αυτά τα ρούχα θα μοιραστούν αύριο 9/3/2012 στις 9.πμ στα γραφεία μας που είναι: Αραχώβης 45-47 Εξάρχεια.

Asylum-seekers in Serbia and Kosovo

Balkan visitors

THERE is something odd about seeing Afghans and Somalis stumbling about in the snow in western Serbia. Ivorians and Congolese are no less exotic in Kosovo. In fact, they are just some of the thousands of illegal migrants pouring through the western Balkans in a desperate search for a better life in the more prosperous countries of the European Union.
In the new edition of The Economist I report on the illegal crossing of tens of thousands of migrants across the Greek border with Turkey. In the past many found work in Greece or were able to procure mostly fake documents which could get them into other countries. A favoured practice was to get oneself smuggled on to a lorry at Patras or Igoumenitsa and head for a ferry to Italy.
Things are different today. Although Greece is within Europe’s border-free Schengen zone it has no physical frontier with any other Schengen country, and flying out of the country has become almost impossible thanks to tight controls. So illegal migrants have begun to seek new land routes, many of them via the western Balkans. The main one leads from Greece to Hungary, via Macedonia and Serbia.
No one can put a figure on the migrants flowing northwards this way. But in Serbia, since 2008 the number applying for asylum has risen from 51 to over 3,000 last year. The vast majority seek asylum simply to avoid problems traversing the country, says Rados Djurovic of Serbia’s Asylum Protection Centre.
The issue is becoming a minor nightmare for local officials. Authorities have to plod through the procedures of processing applicants only to find that by the time they need to speak to them they have long departed.
As part of its bid to join the European Union Serbia has modernised its asylum laws. This has seen the refurbishment of an 84-bed centre for asylum-seekers in the little town of Banja Koviljaca on the Bosnian border. The numbers in the centre fluctuate, but Robert Lesmajster, the manager, recently said there were 80 residents, plus 119 linked asylum-seekers living in town.
Bidding for asylum gives applicants access to health care and time to arrange passage to Hungary or through Croatia. Most importantly, it gives them an identity document. This gives them access to wire services from where they can pick up money sent by family or friends back home; a useful alternative to travelling with wodges of cash.
In Serbia 60% of asylum seekers are Afghans. Anosh, an Afghan in Banja Koviljaca, told me that he fled Afghanistan because his uncle wanted to kill him over a land dispute. He and his fellow Afghans have little to do. They watch Afghan television and walk around town. Anosh teaches his friends English.
A Pakistani called Hashim told me that he wanted to go to Germany. “I have no home, no job,” he said, when I asked him why he had left. It had taken him two and a half years to get here, he said, via Iran, Turkey, Greece and Macedonia. Many of the migrants work along the way to pay for the next stage of their journey.
Mr Lesmajster says keeping his centre clean is a struggle. Today he is dealing with an Afghan woman who claims to be the mother of a little girl who had arrived with another woman. He reads the riot act to a drunken Somali, who shows me a small lesion on his leg and demands to know if I have heard of Al Shabab, Somalia’s Islamist militia, whom he claims beat him up.
Mr Lesmajster says he and Serbia are respecting the law by looking after these people, but you can tell his sympathy is wearing thin. They will all be gone in a few months, he says. “They abuse the law. They are fake asylum-seekers.”
Kosovo has also opened a centre for asylum-seekers, although the numbers here are much smaller than in Serbia. In 2009 there were 31 official asylum-seekers in Kosovo. In 2010 that rose to 267 but in 2011 it fell to 189.
That may be because Kosovo has moved to plug a hole in its immigration system. The country does not have a visa system. Some migrants, wise to this, used to fly to Pristina from Istanbul. That loophole has now been closed: an Afghan or Congolese coming to Kosovo will be asked for a certified letter of invitation. If the invited person absconds the issuer of the letter can be held responsible.
According to Islam Caka at the interior ministry, 30% of migrants in Kosovo came via Macedonia, 22% via Serbia and 5% via Albania. Of those 71% are from Asia and 29% from Africa. The biggest single number are Afghans who make up 35% of the asylum-seekers in Kosovo.
Fatmire Ismaili helps run the asylum centre in the Germia district. During the Kosovo war she was a refugee herself, given asylum in Britain. She is sympathetic and teaches some of the children Albanian, but, as in Serbia, few of the migrants are interested in staying for long. They are fed and looked after but constantly produce new problems. Ms Ismaili mentions the difficulties she has finding malaria medicine for Congolese victims.
The stories some migrants tell are fluid and inconsistent. Khalid, a Tunisian, told me that he had arrived via Albania and wanted to go to France. But Ms Ismaili said he had told her that he had lived in Montenegro for several years. He spoke what used to be called Serbo-Croatian. Mariam Diaby told me she was a Muslim whose people had been attacked by Christians in Côte d'Ivoire. But earlier she had told Ms Ismaili that she was a Christian.
She would work if she could, she says. “Someone else” had bought her a ticket to Kosovo from Istanbul. “My mother was killed. I just wanted to flee. I did not even know this country existed.”
For the last 20 years people from the Balkans have fled to other parts of Europe and the rest of the world. Today several thousand Serbian and Kosovan people seeking asylum in richer lands are returned home every year. It is perhaps a sad sign that Serbia and Kosovo are now importing as well as exporting illegal migrants.

12 fascist attaked afghan refugee in the athens city greece

‎12 φασίστες της "Χρυσής Αυγής" τραυμάτισαν Αφγανό πολιτικό πρόσφυγα που βάδιζε με τον ανήλικο αδελφό του σε δρόμο κάτω από την πλατεία Αττικής. Αυτού του είδους οι ρατσιστικές και απρόκλητες επιθέσεις κατά των μεταναστών και των προσφύγων είναι γνωστές και καθημερινές σε όλους όσους ζουν στην περιοχή και τα θύματά τους ολοένα και αυξάνονται. Η Αστυνομία τους καλύπτει ή στην καλύτερη περίπτωση κάποια "όργανά" της προτρέπουν τα θύματα που καταγγέλλουν την επίθεση να φτιάξουν ομάδες για να αντιμετωπίσουν μόνοι τις επιθέσεις των φασιστών. Η συμμορία των χρυσαυγιτών δεν επιτίθεται μόνο με μαχαίρια, ρόπαλα, μπουκάλια και πέτρες στα θύματά της αλλά τους ληστεύει κιόλας πέρνωντάς τους τα κινητά, τα χρηματα ή ό,τι άλλο έχουν επάνω τους.

Berlin, Düsseldorf, Frankfurt, Hamburg, Munich:

Stand up against Deportations within Europe!

„Dublin II means: They play football with us. They kick us from one country to the next, they play with us and they waste our time.“

(Teenager from Afghanistan, who crossed half of Europe on his flight before being deported to Hungary)

We all know about deportations – but the fact that about one third of all deportations take place within Europemight be unknown to many. Last year, almost three thousand so called „Dublin-Transfers“ from Germany were carried out. The legal basis for this is the so called Dublin II regulation. Unlike suggested by this name, the persons affected by this regulation are not being deported to Dublin, but in most cases to Rome, Milan, Budapest or Malta.

The Dublin II Regulation lays down rules on which European state is in charge for processing an application for asylum. With few exceptions, it thereby follows the “principle of causation”: Having “caused” the entry of the asylum seeker by issuing a visa or by not properly protecting its borders, the first member state in which the asylum seeker sets foot is held responsible for the examination of the application for asylum. If the refugee applies for asylum in another member state and this is detected, e.g. by means of an entry in the European fingerprint database EuroDAC, he or she will be deported to the state “in charge“. Thus, the central European states (particularly Germany and France) got rid of their responsibility for refugees by shifting it on to the states on the external borders of Europe.

Many refugees are fighting back desperately – and we will stand up in support on March 30th at different airports! For due to the Dublin II regulation refugees are threatened with deportation even before their asylum procedure actually started. Many of them lived through several years of odyssey through Europe, searching for protection, fleeing not only the situation in their country of origin, but now even detention under inhumane conditions in Hungary, homelessness and hunger in Italy or complete lack of prospects in Malta as well as fearing deportation to a persecutory state from Poland.

“If you want to understand what Hungary means for refugees, then you have to try to understand what it means living for six months in a prison only bearable with Tramadol [Tranquilizer]. Hungary is the only European country I know where people get detained in high security prisons only because they requested asylum. And this even though Hungary signed the refugee convention [United Nations Convention Relating to the Status of Refugees].” (Refugee from Iran, in a deportation camp in Hungary)

In 2011, the European Court of Human Rights judged that the situation for refugees in Greece constitutes a breach of human rights. Almost all Member States were forced to abandon transfers to Greece. But in Italy, the refugees' situation is not any better: Many have to live in makeshift shacks made from plastic sheets near the train stations of Rome, Ostiense or Ponte Mammolo.

„We couldn't stay in Italy, because there are no human rights. We didn't have anything to eat. We didn't have accommodation. The basic things. Without a roof over one's head, one lives like an animal. As soon as you obtain documents, they will call upon you: „Today, you have to leave!“ (Refugee from Eritrea, threatened with deportation to Italy)

Although there are fewer “transfers” to Malta, the lack of prospects is similarly grave, nevertheless. For this, it is no coincidence that in the last year it were mainly transfers of Somali refugees to Malta, which have been fought against by the affected persons, who were supported by local activists.

“I was arrested for 18 months in Hal Far [detention camp in Malta]. After I was released, I lived in a tent city. When I got a job, I left for three days, but wanted to return. As I came back, they said: 'You cannot sleep here any longer, because you didn't sign the list for three days.' They said: 'You are 'out of system'.' I asked them, who would help me, being 'out of system'. But they just said: 'Well, you now have to figure this out by yourself.' (Refugee from Sudan, in Malta since 6 years)

For refugees from Chechnya, Polish closed camps are like prisons. Furthermore, food as well as medical assistance provided there is absolutely insufficient. In addition to this, they have to fear being deported to the persecutor state Russia, a fact that forms the main reason for resuming their flight to other European countries.

“In Poland, my application for asylum was rejected two times, even though I have been arrested and tortured several times in Chechnya and obtained a confirmation by the Human Rights Organisation Memorial/Moscow proving that me and my family are in danger. Still, Poland executes deportations to the Russian Federation. If I can't stay in Germany, I will move on.” (Refugee from Chechnya living inBerlin, at risk of so-called chain (i.e. repeated) deportations)

Stand up together!

Resistance against inter-European deportations indeed pays off, because there is a particularity about the Dublin II Regulation: Transfers from Germany have to be executed within a time frame of normally six months. If this is failed, the application for asylum has to be examined by German authorities.

„I will not let them deport me to Italy once more without further ado. If we remain silent, nothing will ever change. The refugees' situation in Italy is a constant violation of our human rights. Like many other young people, I fled from the permanent human rights abuse in Eritrea. Here in Europe, we experience once more being forced to live under degrading conditions.“ (Refugee from Eritrea, deported from Frankfurt to Italy on December 20th, 2011)

We call out to support refugees, who courageously fight for their rights! Take a stand with us on March 30th: Stand up against inter-European deportations! We invite everyone to show civil courage: Organize church asylum to bridge the time limit of six months. If flying to Rome, Milan, Budapest or Malta: Watch out for passengers who don't seem to travel voluntarily. And if someone stands up – stand up in support!

„Now I can see clearly how Europe really is: Sending its army to fight us at sea and putting us in terrible prisons. Together, we have to start another journey. A journey to a safe place, which might exist one day.“ (Woman from Eritrea, arrived on the Greek island of Lesvos)

We will accept this invitation. Standing up against inter-European deportations is the first step along the way. One of the stations of this common journey is will be March 30th, 2012. There will be simultaneous protests against intra-European deportations taking place at the airports of Berlin, Düsseldorf, Frankfurt, Hamburg and Munich.

From July 13th to July 22th, 2012, there will be an antiracist action camp taking place in Cologne and on July 22th a mass demonstration at Düsseldorf airport.

Stop deportation!

Towards a different, welcoming Europe!

On Friday, March 30th, 2012 in:

+++ Berlin (Tegel airport) at 5 p.m. +++ Düsseldorf airport at 5 p.m. +++ Frankfurt  (terminal 1) at 5 p.m. +++ Hamburg (terminal 1) at 6 p.m. +++ Munich airport at 5 p.m. +++

Web: http://dublin2.info/

Contact: kampagne@dublin2.info

اندونیزیا: یک پناهجوی 17 ساله در اثر لت و کوب پلیس جان داد

پناهجویان بازداشت شده در زندان " پونتیانک" در جزیره " کلیمنتن" می گویند؛ محمد تقی نوجوانی هفده ساله اهل ولسوالی جاغوری ولایت غزنی که مدت ها در این بازداشتگاه زندانی بود؛ شب 26 فوریه 2012 توسط پلیس اندونیزیا به قتل رسیده است.

این پناهجویان که نمی خواهند نام شان فاش شود می گویند؛ "محمد تقی می خواست از باز داشت گاه فرار کند ولی حین فرار، پایش شکسته بود و بعد توسط پلیس دستگیر شد. بعد پلیس های زندان او را تا توانستند شکنجه کردند، آنهم پیش روی دیگران".

یکی از این پناهجویان اد عا می کند که پلیس زندان اندونیزیا؛ محمد تقی را در آب انداخته و بعد به " دم برق" داده است. او می گوید محمد تقی در حالیکه به خاطر پای شکسته اش درد می کشید؛ زیرلت و کوب و شکنجه با برق جان داده است.

شکنجه از طریق وصل کردن قربانی به سیستم برق در بسیاری از کشور ها توسط سازمانهای استخباراتی و حکومت های استبدادی مورد استفاده قرار می گیرد ولی از نگاه حقوق بشری این نوع شکنجه یک جنایت شمرده می شود. برای متوقف کردن این نوع شکنجه گرچند سازمانهای حقوق بشری از سال 2006 به بعد فعالیت های گسترده ی را آغاز کرده اند و در این مدت ده ها شرکت سازنده ابزار این نوع شکنجه از طرف سازمانهای حقوق بشری شناسایی و مورد تحریم قرار گرفته اند، اما کماکان از این نوع شکنجه در بسیاری از کشورهای جهان به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. "سازمان‏ عفو بین الملل می‏گوید شکنجه به وسیله شوک‏ الکتریکی و آزار زندانیان بوسیله ابزار برقی‏ دست کم در 50 کشور جهان و به ویژه در خاورمیانه،آفریقا،آمریکای لاتین و آسیا رواجی‏ گسترده دارد"

از سوی دیگر پناهجویان زندانی در بازداشتگاه های اندونیز یا می گویند؛ وضعیت پناهجویان در بازداشتگاه های این کشور به شدت غیر انسانی است و پناهجویان از ابتدایی ترین حقوق شان نیز محروم هستند. این پناهجویان که تعداد شان به صد ها تن می رسد اد عا دارند که پلیس اندونیزیا از هر نوع شکنجه علیه آنها استفاده می کند. 

پناهجویان می گویند ؛ مسئولین کمیسیاری عالی سازمان ملل "UNHCR" و سازمان بین المللی مهاجرت "IOM" ازوضعیت رقت بار آنها در زندانهای مخوف اندونیز یا آگاه اند، اما به خاطری اینکه کارمندان این سازمانها همه اندونیزیایی هستند؛ آنها همیشه از این وضعیت چشم پوشی می کنند. از این رو گزارش های آنان در باره وضعیت پناهجویان نیز تاکنون، همیشه مغرضانه و بی اساس بوده است.

عده ی از پناهجویان بازداشتگاه " بالوان" در جزیره " سوماترا" که مدت دوسال می شود در آنجا بازداشت هستند، می گویند؛ دوماه قبل 13 تن از این بازداشتگاه فرار کردند اما متاسفانه 3 تن آنها دوباره توسط پلیس اندونیزیا دستگیر گردیدند. پلیس ها پس از دستگیری این سه تن آنها را به شکلی و حشتناکی شکنجه کردند که اکنون وضعیت روحی و جسمی آنها به شدت نگران کننده است. این پناهجویان می گویند که وضعیت به شدت غیر انسانی است طوری که آنها همه روزه مردن و دوباره زنده شدن را احساس می کنند.

اندونیز یا از جمله ی کشورهای است که کنوانسیون حمایت از پناهجویان را امضا نکرده است. از این رو سازمانهای مدافع حقوق بشر کمتر می توانند در باره وضعیت پناهجویان در این کشور وارد عمل شوند. از سوی دیگر این کشور به خاطر نزدیک بودن به آبهای استرالیا همیشه مورد توجه پناهجویان بوده است و سالانه صد ها پناهجو از کشور های مختلف، از جمله افغانستان، ایران و عراق وارد این کشور می شوند.

در سال گذشته صد ها پناهجو که از این کشور با کشتی های کوچک می خواستند خود را به استرالیا برسانند در آب ها دچار حادثه گردیده و جان دادند.

طبق گزارشها؛ آمار پناهجویان افغانستانی در اندونیزیا به شدت بالا و در حال گسترش است.

پناهجویانی که در این اواخر خود را به این کشور رسانده اند می گویند نبود امنیت، گسترش جنگ، فقر، و نقض گسترده ی حقوق انسانی آنها توسط نیروهای دولتی و طالبان باعث مهاجرت آنها شده است. آنها همچنین از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان و احتمال جنگ های داخلی به شدت نگران اند و می گویند هیچ امیدی برای ماندن در افغانستان را نداشته اند.

این درحالیست که دولت حامد کرزی و شخص وزیر امور مهاجرین افغانستان، باعقد قرار داد های شرم آوری باکشورهای مختلف، درحال دورباره بازگرداندن پناهجویان هستند. این قرار داد های شرم آور حکومت حامد کرزی در حالی انجام می شود که وضعیت پناهجویان باز گشته از ایران و پاکستان در افغانستان به دلیل نبود سرپناه و مایحتاج زندگی و کار به شدت نگران کننده است. از سوی دیگر در روزهای اخیر ده ها تن به شمول کودکان و زنان در مناطق مختلف افغانستان که در کمپ های موقت زندگی می کنند به خاطر گرسنگی و سرمای زمستان جان داده اند.

اعتراض به مناسبت خود کشی یک پناجوی ایرانی درالمان

اعتراض به مناسبت خود کشی یک پناجوی ایرانی درالمان

تعدادی از پناجویان ایرانی و دیگر خارجی ها بعد از ظهر روز دوشنبه 27 فبروری بمناسبت خود کشی یک پناهنده سی ساله 
ایرانی درمقابل دفتر ایالات بایرن دربرلین تجمع نموده بودند

اخیر ماه جنوری محمد رهسپار یک پناجوی ایرانی در کمپ پناهندگان شهر ورتسبورگ درجنوب آلمان در اعتراض به بلاتکلیفی 


پروسه پناهنده گی و شرایط نا مناست محل زندگی اش دست به خودکشی زد.

وی به علت بی سرنوشتی اقامت وشرایط دشوار زندگی درکمپ دچار افسردگی شده ، وبقول همسایه اطاق محمد رهسپار در 


روز 30 جنوری هر چه درب اطاق محمد را میکوبیدند جوابی نشنیدند بعدا به پولیس اطلاع داده درب اطاق محمد را شکسته وارد اطاق شده ، و با جسد به دار آویخته محمد روبه رو شدند .

در کمپ پناهندگان درشهر ورتسبورگ 447 پناهجوی خارجی زندگی میکنند که ازان جمله 57 نفر ایرانی و باقی از کشورهای افغانستان وغیره میباشند.

گفته میشود این کمپ یک ساختمان قدیمی متغلق به ارتش آلمان بوده که به دلایل بسیار دشوار معروف میباشد و خود کشی 
نیز درهمین کمپ رخ داده است . خانم پروین در این رابطه چنین میگوید .

در اطلاعیه که به همین مناسبت از طرف گروهی از پناجویان ایرانی و غیر ایرانی در اعتراض امروز در مقابل دفتر نماینده ایالات 


بایرن دربرلین منتشر شده است ، آمده . محمد رهسپار خود کشی کرد . او نیز مانند همه ما فکر میکرد آلمان کشوری پناهنده پذیر است و برای نجات جان خودش و بر خورداری از برابری و آزادی درخواست پناهنده گی کرده بود .

محمد در شرایطی قرار گرفت که او را قدم به قدم به سوی وضعیتی راند ، تا به زندگی خودش پایان دهد .
محمد نه اولین کسی ازمیان ما بود که چنین کرد و نه آخرین نفر خواهد بود .

کبودی گردن محمد تنها وضعیت دشواری را فشآ کرد که در آن مرگ ساده ترین و نزدیک ترین انتخاب برای پناهجویان است .

اعتراض کنندگان می گفتند ما آیجا آمده ایم و میخواهیم با اعتراض به شرایط پناجویان ایالت بایرن این را آشکار نمایم . زندگی دائمی در وضعیت نا معلوم و اضطراب آوری که آرامش شایسته ی زندگی انسانی را نابود میکند .

اعتراض کنندگان میگفتند ما خواهان پایان دادن به روندی هستیم که هیچ تفاوتی با شکنجه ندارد .

طولانی بودن پروسه کار پناهجویان درالمان ماه ها و حتا سال ها طول میکشد واغلب جوب رد میگیرند و این موضوع بر مشکلات روانی شان تآثیر منفی می گذارد .

درماه های گذشته به ده ها فامیل افغانی جواب رد آمده و ازآنان خواسته شده برای خود پاسپورت افغانی جهت عودت به 
افغانستان تهیه نمایند. افغانها نیز درشرابط بسیار ناگواری درکمپ ها زندگی میکنند.

طولانی بودن پروسه تصمیم گیری محاکم آلمان بر روح و روان پناهجویان تآثیر منفی بر جا میگذارد و خیلی از فامیلی ها به علت بی سرنوشتی خود وخانواده در نگرانی بسر میبرند.

اغلب فامیل خود با مشکلات زیاد به آلمان و یا هالند رسیده اند ، ولی از بخشی ازفامیل شان جدا شده ، و بی صبرانه منتظر دیدار همدیگر میباشند این جدائی از فامیل بسیاری از مادران را به امراض روحی روانی گرفتار نموده، و تآثیرات ناگوار آن در 


زندگی روز مره مشاهده میشود . 

شرایط بسیاردشوار و اذیت و آزار وگاهی لب و کوب پناهجویان افغانی دریونان توسط پولیس و یا سازمان های راست افراطی وضعیت پناهجویان را به شدت وخیم ترساخته و بعضی از پناهجویان برای ماه ها و حتا سال ها در یونان سرگردان بوده ، پول 


شان به سرقت میرود .

غرق شدن شمار زیادی از پناهجویان افغانی که توسط کشتی ها کهنه و سوراخ شده از دریا عبور میکنند گاهی به غرق شدن 


اطفال و یا بزرگسالان منجر میشود در ماه های گذشته خبر های ناگواری ازغرق شدن شماری از افغانها منتشر شده است. در


 دو سال گذشته شمار زیادی از پناهجویان افغانی ازطریق برلین وارد آلمان شده شماری دربرلین می مانند و بخش زیادی به 


شهرهای مختلف سابق المان شرق تقسیم میشوند که محل سکونت شان خوب نیست ویک اطاق به یک فاملی 3 تا 5 نفر 


میدهند اکثرا پسران جوان یا دختران باید دریک اطاق زندگی کنند.

امکان ماندان فامیل های افغان درالمان نسبتا بیشتر است با وجود آن مشکلات خاص خود را دارند بنده دربرلین تعداد زیادی 


پناهجویان افغانی را میشناسم و جریانی را از مسافرت خود تعریف میکنند که دل هر انسان با رحمی را میسوزاند. اکثر بانوان و 


مردان میایه سن و یا بزرگتر ها مشکلات بیشتری دارند آنها در فراگرفتن زبان المانی مشکل دارند آنها نمیتوانند خود را با 


خصوصیات جامعه آلمان تطابق بدهند واز خیلی از مسایل رنج میبرند و گاهی هم پشیمان هستند که چرا به المان آمدند ولی اطفال و نوجوانان چون به مکتب یا کلاس زبان المانی میروند و کمتر درخانه میباشند مشکلات کمتری دارند . 

من از مواردی اطلاع دارم که فامیل ها برای آمدن باقی اعضای خانواده شان از یونان ، از دوستان پول قرض گرفته ، به یونان فرستاده اند ولی قاچاقبر پول شانرا گرفته فرار نموده است .

تا حال حکومت افغانستان دریونان سفارت نداشته ، اکنون سفارت افغانستان در یونان فعال شده است ولی به وضعیت بسیار دشوار پناهجویان افغانی تا حال تآثیر مثبتی داشته است .